[:nl]Ken je dat? Dat gevoel van altijd maar moeten. Dat gevoel van continue onrust? Dat kleine stemmetje in je hoofd, dat je gehaast laat voelen? Ik in ieder geval wel. Het gekke is dat ik de relatief grote dingen des levens makkelijker kan loslaten dan de alledaagse beslommeringen. Dat alledaags is juist wat mij constant gehaast doet voelen. Neem nou vandaag (ik schrijf dit op een maandag), een thuiswerkdag. Relaxt, zou je zeggen. Want ik werk sneller, efficiënter en heb meer tijd over. En toch, toch, voel ik me niet rustiger dan op een kantoordag. Op thuiswerkdagen ga ik namelijk ook nog even naar de winkel, loop ik hard, was ik mijn haar en doe ik andere dingen waarvan ik vind dat ze moeten. Stom vind ik dat, want de meeste dingen die ik op zo’n dag doe, zijn dingen die ik WIL doen. Mijn gevoel maakt er alleen een moetje van.
[:nl]Alweer drie jaar geleden vond de dermatoloog een basaalcelcarcinoom op mijn gezicht. Een goedaardig plekje, maar huidkanker desalniettemin. Ze was verbaasd, want hoe had zo’n jonge meid als ik (29 was ik toen) nu al een huid dat openstaat voor huidkanker? Ik vertelde haar dat ik vroeger belachelijk veel in de zon lag en daarbij ook nog eens veel verbrandde. Alsnog, zei ze, zou je niet nu al huidkanker moeten hebben. Hmmm, slik. Even voor de duidelijkheid: 95 procent van de patiënten met een basaalcelcarcinoom is ouder dan veertig. Maar jij kunt huidkanker voorkomen.
[:nl]1.58. Zo lang ben ik. 158 centimeter. Voor Nederlandse begrippen is dat aardig klein. En toch, als ik mensen vertel hoe lang ik ben, krijg ik één van de volgende twee opmerkingen: ‘maar je lijkt langer!’ of ‘ja, je bent wel een kleintje hè?’. Vroeger vond ik klein zijn nooit leuk, omdat ik er daardoor ook jonger uitzag. Nu vind ik klein zijn wel leuk, omdat ik er jonger uitzie. Als je m’n grijze haren niet meetelt. Ik hoef niet per se hakken meer te dragen en de markt is ieeets beter ingespeeld op kleinere meisjes dan voorheen. Maar alsnog is het niet om over naar huis te schrijven. Daarnaast zijn er ook nog wat levensdingetjes die af en toe in de weg zitten, die ik kan wegschrijven onder de noemer petite struggles. Zoals?
