Wat zijn we tegenwoordig ook druk. We werken, hebben een sociaal leven en we willen onszelf constant ontwikkelen. Vooruitgang. Zelfontplooiing. Ambitie. Drie woorden die ik tegenwoordig vaak tegenkom. Het is een generatiedingetje om constant maar vooruit te willen en niet even stil te staan. Tot rust te komen en niet te denken aan al die dingen die we onszelf opleggen. Of aan de dingen die we willen. Je krijgt er energie van, maar aan het einde van de dag moet je óók dan aan jezelf denken. Voor jezelf zorgen. En je hersenen even op standje nul zetten. Nu is self-care veel meer dan dat, maar wat mij betreft is dat stukje me-time wel heel erg belangrijk. Maar hoe zorg je voor wat tijd voor jezelf als je altijd maar bezig bent? Vandaag een paar me-time self-care tips. Onthoud: een halfuur tijd voor jezelf kan al genoeg zijn om te ‘rechargen’, zoals ze dat zo mooi in het Engels noemen en lekker vernederlandst hebben door er -en achteraan te plakken.
[Wat voor persoon ik was voordat ik Fabrizio en Buttons kreeg? Geen idee eigenlijk. Mijn leven voor die beestjes is één grote blur (oké een heel klein beetje overdreven, maar ook niet helemaal onwaar…vast iets te maken met dat onstuimige en onhandige studentenleven van mij), met name omdat ik mijn leven pas op de rit kreeg toen zij in mijn leven kwamen. Voor die tijd deed ik maar wat. Voor die tijd was ik…anders (ook een klein beetje overdreven, maar niet geheel onwaar). Mijn witje en zwartje hebben de afgelopen jaren een grote impact op mij gehad. Op een positieve manier. Zonder hen was ik nooit geworden wie ik nu ben en daar ben ik ze heel dankbaar voor. catlady
[:nl]Juli 2018 gaat toch wel de boeken in als: holy crap wat was het mother-f-ing warm! De laatste volle week van juli was ik eigenlijk nog vrij weinig waard. De week begon met verschrikkelijke duizeligheid en eindigde in lamlendigheid. Want ja, 37 graden. Ik dacht niet dat ik dit ooit zou zeggen (ik houd van de hitte namelijk), maar er is wel degelijk zoiets als té warm. Lesje geleerd. Vanwege het mooie weer, is mijn leven ineens veel meer een buitenleven. Niet per se actiever (wie dat wel dacht kent mij nog niet, haha), maar wel in de buitenlucht. Met boeken. En een laptop.
