Ja, sinds ruim 8 maanden ben ik dus moeder van een tweeling. Je zou het bijna vergeten, aangezien ik al maanden bijna niks heb gepubliceerd. Ohja, dat is daarom. Als je me een paar maanden geleden had gevraagd of ik het tweelingmoederschap zwaar vond had ik nee gezegd. Ik had dan gezegd dat ik het wel vond meevallen en dat het zuuulke leuke jochies zijn. Nu is daar nog steeds niets aan gelogen, maar sinds van midden september tot vorige week waren ze me toch een potje moeilijk. Iets met een (gecorrigeerd) zes maanden sprongetje. Anyway, ik had eindelijk weer eens inspiratie nadat ik mezelf hartelijk uitlachte over mijn laatste aankopen. Dat waren echt aankopen waarvan je denkt: goh Johanne, je zou bijna zeggen dat je moeder bent.
Lieve verpleegkundige
oktober 15, 2020
Misschien vind je het raar dat ik jou nu zo een brief stuur. Immers, je hebt mij niet verzorgd, maar mijn kindjes. Denk je. Ergens is dat wel waar, natuurlijk. Je hebt mijn kleintjes gevoed, verschoond en geknuffeld. Maar je deed meer dan dat. Je was lief voor mijn baby’s. Ik kon zien dat je echt om ze gaf. Je geeft waarschijnlijk om iedere baby die je verzorgt, maar dat maakt niet uit. Het gaat erom dat ook om die van mij werden gegeven. Maar weet je wat je nog meer deed? Je gaf ook om mij. Op een bepaalde manier.
