[:nl]Quarter life: 3 dingen waar twintigers en dertigers mee te maken krijgen[:en]Quarter life: 3 things today’s twenty and thirty-year-olds deal with [:]

[:nl]Ze noemen het een dertigersdilemma, maar ik denk dat je het gerust ook een twintigersdilemma mag noemen. Een midlife crisis, maar dan anders. Een quarter life crisis eigenlijk (daaronder mogen dertigers zich ook wel scharen toch?). Dat moment in jouw leven waarin iedereen van jou verwacht dat je keuzes maakt en verantwoordelijkheid neemt. Wat een zware lading, niet? Toen je begin twintig was en je nog studeerde, mocht je van alles en lag je hele toekomst voor je. En ineens, plotsklaps is dat over en verwacht men dat je volwassen bent en keuzes maakt. Trek je er niets van aan. Zoals ik weleens eerder heb gezegd, jij hebt de regie over je eigen leven. Dus jij bepaalt zelf wel wanneer jij wat moet doen. Maar waar hebben veel van ons twintigers en dertigers nou eigenlijk mee te kampen? Welke druk voelen wij millennials van onszelf én van buitenaf?

Keuzestress en de angst om de verkeerde keuze te maken

Je wil iets betekenen met en in je leven. Wij schijnen zo te zijn opgevoed met het idee dat we alles uit ons leven moeten halen wat er in zit. Maar wat is alles en hoe doe je dat in hemelsnaam? Hoe maak je carrière, terwijl je tegelijkertijd een wereldreis maakt, kinderen in derdewereldlanden helpt, een serieuze relatie aangaat en kinderen krijgt? Niet dus.

Maar dan kom je op het punt dat je een keuze moet maken. Ga je voor die serieuze baan, dan kan je voorlopig niet op wereldreis. Ga je op wereldreis, dan is een serieuze relatie voor jou misschien nog niet weggelegd (tenzij je met je liefde gaat). Als je het één kiest, heb je kans dat het je het andere er niet bij krijgt. En dan slaat ineens die angst toe dat je de verkeerde keuze maakt.

Er zijn twee dingen die je kunt doen: die keuzes openhouden en langere tijd die dwalende volwassene zijn die zich nergens aan bindt. Of je maakt een keuze en kijkt of het de juiste is of niet. Natuurlijk maak je soms de verkeerde beslissing, waardoor je op een punt komt of je met iets door moet gaan of niet. Maar het mooie aan die veelheid aan keuze is juist dat als het één niet voor jou blijkt, je later kunt bekijken of het ander dat wel is. Fouten zijn er om gemaakt te worden. Je mag niet verwachten dat jouw leven het perfecte plaatje is. Dat is geen eerlijke eis die je aan jouw leven mag stellen. En dan nog dit: misschien hoef je helemaal niet één ding te kiezen. Misschien kun je wel de hele wereld afreizen, een relatie onderhouden en een carriere hebben. Ken je de digital nomad lifestyle? The mogelijkheden zijn eindeloos tegenwoordig. Je moet gewoon uitzoeken wat werkt voor jou.

Herken jij jezelf hierin? Ik slechts deels. Hoewel ik wel het gevoel heb dat wij keuze te over hebben, weet ik aardig goed waar ik heen wil met mijn leven en weet ik dus ook welke keuzes ik moet maken. Bovendien voel ik niet de behoefte om álles te doen. Ja, een wereldreis zou fantastisch zijn, maar als dat nooit gaat gebeuren ben ik daar ook ok mee. En vrijwilligerswerk doen elders in de wereld? Als ik heel eerlijk ben, zie ik mezelf dat niet doen. Daar heb ik geen reden voor. Het is echt een gevoelsmatig dingetje.

Dus ja, we hebben de wereld aan keuzes. Maar wees er blij mee dat je die vrijheid hebt om te kiezen. En echt hoor, als je verkeerd kiest is dat niet het einde van de wereld.

 Uitstelgedrag

Ons uitstelgedrag lijkt een gevolg te zijn van de keuzestress. We zijn bang om de verkeerde keuze te maken, dus we doen het liever niet. We wachten liever tot we écht weten wat we willen. Bovendien is extra voorzichtigheid geboden, dus daarmee duurt kiezen nog langer.

Als jij altijd op zoek blijft naar het allerbeste, ben je dan ooit wel gelukkig? Dat vraag ik mij namelijk af. Want als je altijd beter wilt, dan is datgene wat je nu hebt niet goed genoeg. Noem me gek, maar ik vind dat niet eerlijk ten opzichte van je huidige leven.

Je vergelijkt jezelf met anderen

Het gras is altijd groener bij de buren. En tegenwoordig met al die social media kun jezelf nog veel gemakkelijker vergelijken met anderen dan vroeger. Onze sociale circkel is in wezen veel groter dan dat het vroeger was. Waar we onszelf eerst alleen konden vergelijken met onze naasten, vrienden en collega’s, kun je jezelf nu ook vergelijken met die perfecte buurvrouw van die vriendin van die vriend van je.

Vroeger viel het vrouwen waarschijnlijk niet heel erg op dat er zoveel zwangeren om hen heen waren, maar nu met social media merk je het ineens wel. Een paar maanden geleden leek het ineens alsof iedereen op mijn Facebook óf zwanger was óf net een kindje kreeg. Toen begon het ook een beetje bij mij te knagen. Wordt het dan niet ook eens tijd voor mij? Gelukkig heb ik dat snel van me af kunnen schudden, want waarom zou het tijd voor mij zijn als het tijd voor anderen is? Waarom denk ik dit soort dingen als ik weet dat we eerst nog andere prioriteiten hebben? Wat een stomme gedachte vond ik dat zeg. Dus die heb ik snel van me af kunnen schudden.

Nou en als jouw nemesis van vroeger een betere baan heeft dan jij? Nou en als tien van jouw vroegere klasgenootjes een wereldreis hebben gemaakt en jij niet? Door omstandigheden of keuzes is dat bij jou anders gelopen. Maakt dat jou minder gelukkig? Ik hoop het niet. Natuurlijk zijn er bepaalde dingen in ons leven waar wij compleet geen grip op hebben en die dingen zijn kut en onvermijdelijk. Hopelijk kunnen we onszelf weer oprapen en doorgaan. Tegenslagen horen erbij, maar ook jij creëert jouw eigen kansen. Dat komt wel goed.

Heb jij ook  zo’nlast van keuzestress, angsten of vergelijkingsgedrag?[:en]They say people in their thirties are exposed to all kinds of dilemmas. People in their twenties probably too. It’s a midlife crisis for young people, a quarter life crisis. That moment in your life where everyone expects you to make important life choices and to take responsibility. Such a heavy load… When you were barely twenty and still a student, you could do anything you wanted and had your entire future in front of you. All of the sudden that’s over and you have to be an adult who makes responsible choices. I’m here to tell you: don’t worry about it. As I’ve said before, you are in charge of your own life. You decide what’s right and what’s not. But what are we millennials actually dealing with nowadays? Where does this pressure come from?

Too many  choices and the  fear of choosing wrong

You want to make a statement with and in your life. We were raised with the idea that we had to make something of our lives, as much as possible. But what does that mean and how? How do you build a career, while simultaneously make a trip around the world, help the kids in third world countries, commit to a serious relationship and have kids? You don’t.

Then there’s that point that you have to make a choice. If you choose that serious job, you won’t be able to make that trip around the world. If you do decide to travel, then maybe a serious relationship isn’t for you (unless you travel together). And if you choose one, there’s a chance that you don’t get the other things in life. And then that fear of making the wrong choice arrives.

At this point, there are two things you can do: you keep your options open and never commit to anything. Or you make that choice and see if it’s the right one. Of course, you’ll make mistakes. Then you ‘ll have to decide whether you want to continue with that mistake or not. The beauty of this variety of choice is that you get to choose something else if the first thing didn’t work out. Mistakes are there to be made. You can’t expect your life to be perfect from the get –go. That’s not fair to you and your life. And then there’s this: maybe you can choose to travel the world while maintaining a serious relationship ánd have a career? I mean, have you heard of the digital nomad lifestyle? The possibilities are endless nowadays. You just have to learn what works for you.

Do you recognize this stress? I do partially. Although I do feel like we have so much to choose from, I kind of know what I want and I will work hard to get there. I also don’t feel the need to do everything. Yes, traveling the world would be awesome, but if it’ll never happen I am ok with that too. And volunteering in third world countries? I don’t see myself doing that. There’s no particular reason for it, it’s just a feeling. Some people are made for it, I’m not.

So yes, we do have a world of choice. But I think we should be happy to have that freedom to choose. And really, if you choose wrong, it’s not the end of the world.

Postponing, postponing, postponing

We seem to postpone our life as a result of the above. We are afraid of what will happen if we actually make a choice. So we’d rather not. We’d rather wait until we REALLY know what we want. And we like to be careful, so we postpone a little more.

If you always keep searching for the best of the best, can you even be happy in the moment? I genuinely wonder about that sometimes. If you always want better than what you have, whatever you have now isn’t good enough. Call me crazy, but that doesn’t seem fair to your current life. And yes, of course there are moments in your life when things could go better. But I’m talking about that luxury life we all seem to aspire.

We compare ourselves to others all the time

The grass is always greener on the other side. Nowadays with social media, that way of thinking seems to have gotten worse. Our social circle is bigger with the presence of social media. We used to only compare ourselves to our family members, friends and colleagues, but now we also know what that friend of a friend of a friend is doing.

So in the olden days, we probably wouldn’t have noticed how many pregnant women of our age there actually were. But thanks to social media, now we do notice! A couple of months ago it seemed as if everyone on my Facebook was either pregnant or just had a child. I actually started to think if it wasn’t time for me too. Luckily I was able to shake that feeling, because why should I stick to someone else’s schedule? Why did I even think about it, knowing that we have other plans first? Stupid brain… So I let it go.

So what if your old nemesis has a better job than you? And so what if ten of your former classmates traveled the world and you didn’t? Your life took a different path. Of course, there are things in our life we can’t grasp, horrible things and sometimes inevitable. Hopefully, we can pick ourselves up and continue on. Setbacks are a part of life, but creating your own chances within your own means too. You’ll be ok.

Ar you afraid to choose a path? Do you compare yourself to others?[:]