[:nl]4x mijn droombaan toen ik jong was[:en]4x my dream job when I was younger[:]

[:nl]Je herkent het vast wel. Toen je jong was klonken de meest bizarre dingen fantastisch. Dingen die compleet buiten jouw bereik lagen, zag jij als iets geheel realistisch. Astronaut worden, dat kan toch iedereen? Mijn carrièredromen waren toen ik jonger was iets minder uitbundig. Blijkbaar had ik al vroeg door dat astronaut, danseres of wereldberoemde actrice worden niet zomaar binnen handbereik lag. Knap toch, dat ik zo jong al zo realistisch was? Nee, grapje. Ik denk dat het vooral kwam doordat ik vroeger heel verlegen was en niet in de spotlight wilde staan. En die dream-big-carrières zorgen daar vaak wel voor. Maar wat wilde ik vroeger wél heel graag worden?

Laat ik beginnen bij wat ik nu ben, dan is het misschien nog wel verrassender om te horen wat ik echt wilde omdat mijn dromen compleet niet stroken met de werkelijkheid. Niet erg natuurlijk, want ik heb er uiteindelijk zelf voor gekozen. En ik doe echt waar ik van hou, en dat is schrijven. Ik ben in het dagelijks leven dus webredacteur. Ik schrijf de hele dag door, ik houd social media bij en ik ben compleet up-to-date wat betreft nieuws in de wereld. Klinkt goed toch?

Soms ben ik een beetje nostalgisch en herinner ik mezelf aan mijn dromen van vroeger. En vooral de kansen die je hebt als je jong bent. Laten we niet heel veel onbenut, vraag ik me soms af. In ieder geval, soms denk ik terug aan wie of wat ik vroeger wilde zijn en waarom ik dat niet ben geworden.

Droombaan 1: Juf

Voor zolang als ik me kan herinneren wilde ik juf worden. Eerst alleen op de basisschool, maar toen ik ouder werd leek het me ook superleuk om docent te zijn op de middelbare school. Ik vind kinderen fantastisch en kan er ook goed mee omgaan. Dus waarom niet? Nu ik dit schrijf ben ik hard aan het nadenken over de reden waarom ik uiteindelijk niet de pabo ben gaan doen, maar daar heb ik niet echt een antwoord op. Toen het moment kwam dat ik een  studie moest kiezen werd ik een beetje bang, denk ik. Bang om voor de klas te staan en om daar afgewezen te worden.

Tijdens mijn studiekeuzemoment was ik namelijk nog best onzeker. En ik was totáál niet op zoek naar aandacht van anderen. Dus dan is het lerarenberoep niet het beste beroep dat je kunt kiezen.

Enerzijds ben ik blij dat ik geen juf ben geworden, want ik denk dat schrijven vooralsnog meer mijn roeping is dan voor de klas staan. Echter heb ik soms ook spijt. Het lijkt me nog steeds zo leuk om kinderen of tieners iets bij te leren. Een paar maanden geleden zat ik samen met een vriendin in de auto en we hadden het over ons werk en of we eigenlijk niet iets anders moesten doen. Docent Engels worden bijvoorbeeld. We hebben serieus gekeken naar de kosten van een tweede studie. Want het leek ons zo leuk! Helaas is nóg een keer studeren te duur, dus daar hebben we maar vanaf gezien. Jammer, want dat was een mooie nieuwe uitdaging geweest.

Droombaan 2: Medewerker reisbureau

Volgens mij ben ik niet de enige die vroeger speelde dat ze bij een reisbureau werkte. Of wel? Ik weet nog goed dat ik in mijn speelhoekje zat, naast mijn barbiehuis die ik compleet negeerde, om in een boekje notities te maken. Ik verzon namen, plekken en van alles eromheen. Op die manier boekte ik gasten in vliegtuigen of hotels. Dat was absolute ontspanning voor mij. Op de één of andere manier haal(de) ik er voldoening uit om mensen aan hun droomvakantie te helpen. Ik weet niet hoeveel tijd ik hieraan kwijt was, maar ik zie mezelf nog zitten. Misschien weet mijn moeder het nog wel, ik ga het haar vragen.

En nu? Tsja, stiekem lijkt me dit nog steeds heel leuk. Toen ik een paar jaar geleden heel even zonder werk zat, heb ik serieus gekeken naar mijn mogelijkheden in de sector toerisme, specifiek bij een reisbureau. Het leek en lijkt me nog steeds heel fijn om anderen te ondersteunen bij hun zoektocht naar hun droombestemming. In die tijd dat ik op zoek was naar een baan heb ik zelfs nog een sollicitatiegesprek gehad bij een reisorganisator. Helaas ben ik toen tweede geworden, maar het had me alsnog fantastisch geleken.

Droombaan 3: Gametester

Ja, ik was een echte gamer tot ongeveer mijn 24^e. Het begon ooit met de Nintendo 8-bit. Urenlang speelde ik alleen of samen met mijn broertjes Super Mario. Ik denk dat ik nooit ergens zo gefocust op ben geweest als op het spelen van die spelletjes. Nadat onze Nintendo kapot ging, kregen we volgens mij eerst een Dreamcast (of Gamecube, broertjes?) en vervolgens gingen we alle Playstation-versies bij langs. Hoewel mijn middelste broertjes nog steeds een Playstation-man is, ben ik een Xbox-vrouw geworden. Toen ik studeerde heb ik veel van mijn vrije (en niet-vrije) uurtjes aan GTA besteed.

Mijn Xbox staat nog steeds onder mijn tv, maar er gebeurt helaas niet zo heel veel meer mee. Ik heb nog steeds een Saints Row die ik wil uitspelen, evenals een Bioshock die niet-afgemaakt in de kast ligt. Ergens vind ik het heel jammer dat ik bijna niet meer speel. Aan de andere kant heb ik ook het gevoel dat ik wel betere dingen te doen heb.

Maar waar ik naartoe wil is dat ik mij in mijn tienerjaren en zelfs nog in mijn studentenjaren heel erg aangetrokken voelde tot het gamerwereldje. Als ik samen met mijn broertjes naar Game Kings keek, leek het me superleuk om hetzelfde te doen. Een beetje op je luie reet spelletjes testen en erover reviewen, langs de meest toffe gamebeurzen ter wereld én daar gewoon betaald voor krijgen. Eerlijk is eerlijk, het lijkt me nog steeds heel gaaf hoor. Maar het zeker geen droom. Ik ben misschien toch iets minder lui geworden de afgelopen jaren 😉

Droombaan 4: Eigen baas

Dit is iets wat pas later in mijn leven bij me opkwam. Toen ik al wat bazen had versleten en dacht: ‘maar, dit kan ik toch beter?’. Bovendien ben ik niet zo goed met autoriteit. Als iemand mij vertelt wat ik moet doen, haak ik eigenlijk al af. Wacht, volgens mij heb ik dat al gezegd. Ach, het is het waard om te herhalen omdat het een belangrijk reden voor mij is. Natuurlijk gaat niet iedere manager of baas zo met je om dat de autoriteit er vanaf straalt, maar het is voor mij soms een dingetje. Als ik dingen ‘moet’ doen in overleg, ben ik zoveel meer geneigd om het daadwerkelijk te doen. Eigen baas dus. Dat is voor mij de beste oplossing. Maar zie dat maar eens te bereiken. Eigen baas worden nog steeds mijn droom, maar dat was al duidelijk denk ik!

Wat is jouw droombaan?[:en]You probably know what I’m talking about. That when you’re young the most bizarre things sound awesome. Things completely out of reach are something totally realistic. Anyone can become an astronaut, right? My career dreams were a little less out there. Apparently, I realized at a young age that becoming an astronaut, dancer or world-famous actress wouldn’t be an easy thing. I was smart, right? That young, and that realistic. No, just kidding. I think it was because I used to be very shy and certainly didn’t like being in the spotlight. And those dream big-careers will make sure that happens. But what were my dreams when I was young?

Let’s start with what my job is now because then it might be even more surprising what I wanted to be. My dreams don’t certainly don’t match reality. And that’s ok because it was my choice and my choice only. I do what I love, and that’s writing. I’m a full-time web editor. I get to write the entire day, keep up with social media and I am completely up-to-date about the current news. Not bad, right?

Sometimes I get a little nostalgic and I remember dreams from when I was young. And especially the chances you get when you’re young. Every now and then I wonder if we don’t leave a lot of our opportunities unused. Anyway, I think back to what (or who) I wanted to be and why it didn’t happen.

Dream job 1: Teacher

For as long as I can remember I wanted to be a teacher. First I wanted to be an elementary school teacher, but when I got a little older teaching high school sounded superfun too. I love kids and I’m good with them too. So why not. While I’m writing this, I wonder what the reason is why I didn’t study to become a teacher. I guess I don’t really have an answer to that. When the time came to choose a subject, I got a little scared I think. Scared to stand in front of a classroom and to be rejected.

I was rather insecure when I was eighteen. And I definitely wasn’t looking for attention from others. So I think choosing the teacher life wouldn’t have been the best option back then.

On the one hand I’m glad I didn’t become a teacher, because I think writing is more my calling anyway. But, sometimes I regret it too. It still seems like so much fun to teach kids or teenagers about the important stuff in life. A couple of months ago I was in the car with a friend and we were talking about our jobs and whether we should be doing something completely different. Teaching Dutch kids English for example. We seriously looked at the costs of doing another study, because it seemed like the right idea. Unfortunately it was too expensive, so we decided to let it go. Too bad, because it would’ve been a fun new challenge.

Dream job 2: Travel agency employee

I think I’m not the only one who used to act like she worked at an travel agency. Or was I? I remember it so well, I was sitting in the playing corner of our old house, next to my barbie mansion that I completely ignored, to make notes in a small book.  I used to make up names, places and everything around it. And that way I booked seats in planes and hotel rooms. This was totally relaxing for me. For some reason, it was very satisfying to help people go on their dream vacation. I wonder how much time I spent on this, because I still see myself sitting there. Maybe my mom remembers.

And now? Secretly I would still love to work at a travel agency. A couple of years ago I was without a job for a brief moment. I seriously looked at my options in the tourism business, specifically at a travel agency. I think it would still be very gratifying for me to be able to support others in their search for their dream destination. In that time during my job hunt, I even had an interview at a travel agency. Unfortunately, I ended up being second, but it would’ve been amazing.

Dream job 3: Game tester

Yes,  I was a serious gamer until I was around 24. It once started with a Nintendo 8-bit. My brothers and I would play Super Mario for hours.  I think I’ve never been as focussed as I was while playing those games. After our Nintendo broke, we bought a Dreamcast (or Gamecube, brothers?) and after that we had several Playstations. My middle brother is still a Playstation man, but I’ve become an Xbox woman. When I was a student I used to spend a lot of my (non)free time on Grand Theft Auto.

Although my Xbox is still safely hidden underneath my tv, I don’t use it as much anymore. I still have a Saints Row I need to finish, as well as a Bioshock. Sometimes I feel bad for not playing anymore. But I also feel like I have much more useful stuff to do nowadays.

Ah yes, I was going somewhere with this: In my teens and even when I was in my twenties I felt an attraction towards the gamer world. When I used to watch Game Kings together with my brothers, it looked like so much fun to do. Just sitting on your lazy ass testing games and reviewing them. Going to the most awesome game fairs in the world AND getting paid to do so. To be honest, it still sounds rather cool. But it certainly isn’t a dream anymore. Maybe I’ve finally become a little less lazy 😉

Be my own boss

This is a dream that came up a little later in life. After going through a couple of bosses I thought: ‘wait, can’t I do this better?’. Also, I’m not at my best when it comes to handling authority or authority figures. When someone tells me I have to do something, I’m gone. Wait, I think I said this already. Well, I guess it’s worth saying it again. Because it’s an important reason for me to become my own boss. Of course not every manager or boss is that authorative, but it’ll always be something that bothers me. Someone else telling me what to do is difficult. So, becoming my own boss it is. I wonder how I’ll accomplish it. Anways, I think you guys already figured this is a dream of mine!

What’s your dream job?[:]