[:nl]5 dingen die bijdragen aan jouw werkgeluk [:en]5 things that contribute to your happiness at work[:]

[:nl]Ik lag zondagavond in bed en zat nog vol met adrenaline. Van wat weet ik niet, maar ik kon in ieder geval niet slapen. Mijn hersenen gingen op standje nadenk. Ik was een beetje aan het mijmeren over wat ik wil bereiken met mijn blog en voor wie ik dat wil bereiken. Toen maakten mijn hersenen weer een sprongetje, nu naar de millennial-kwestie. Wat zou nou de perfecte baan zijn voor millennials die allemaal ‘zeuren’ over die baan met baas waarin ze hun ei niet kwijt kunnen? En toen kwam het tot me: professionele blogger zijn. Serieus, professioneel bloggen betekent veel social media (houden we van), eigen baas zijn (willen we) en een bijdrage leveren in welke niche of over welk onderwerp jij wil dan ook (vinden we belangrijk).

Nu ga ik natuurlijk niet uiteenzetten waarom professioneel bloggen de perfecte baan voor ons millennials is, want dat kun je zelf wel invullen. Maar het zette me aan het denken, wat is de perfecte baan eigenlijk? Wat is de next best thing na professioneel blogger zijn? Hierbij heb ik het niet over piloot of verpleegkundige worden, maar dingen die bijdragen aan jouw werkgeluk.

Gelijkgestemde collega’s

Weer zo’n woord dat in het Engels beter klinkt. Like-minded klinkt toch mooier dan gelijkgestemd, of niet? Ik heb weleens in een kantoor gezeten met vijf collega’s waar ik helemaal niets mee had. Qua interesses kwamen we niet overeen, qua persoonlijkheid niet en eigenlijk qua werkinvulling ook niet. Dat maakte me doodongelukkig. Ik verloor het zicht op de meerwaarde van een baan en vroeg me echt af of het ‘t allemaal wel waard was. Collega’s waar je je dagelijkse kommer en kwel niet mee kan delen zijn niet mijn type collega’s (om maar weer eens iets te zeggen wat compleet voor de hand ligt).

Doordat ik niet kon vertellen welke film ik de vorige avond had gezien, niet kon delen waar ik mee zat of aan dacht, sloot ik mezelf steeds meer af. Gevaarlijk, want daarmee kwam mijn werk ook in het geding. Ik deed absoluut mijn best om het niet zo ver te laten komen, maar ik kan niet ontkennen dat mijn motivatie af en toe grote dieptepunten kende hierdoor.

Nu ik werk op een plek met collega’s die mij (grotendeels) snappen, voel ik me zoveel vrijer en gelukkiger. Ik zie ook in dat leuke collega’s veel belangrijker zijn dan zo veel andere dingen. Ik ben er een betere werknemer door geworden.

Uitdagend werk, maar niet te uitdagend

Iedereen zoekt in meer of mindere mate uitdaging in zijn werk. Maar uitspraken als:  ‘Ja, ik wil echt uitgedaagd worden. Iedere dag iets nieuws leren, anders verveel ik me’ gaan me eerlijk gezegd iets te ver. Ik denk namelijk dat jou dat in de werkelijkheid teveel gaat worden. Natuurlijk is uitdaging goed, natuurlijk is nieuwe dingen leren goed, maar ga er niet aan onderdoor. Ik vind het heerlijk als ik het een dagje (of twee) rustiger aan kan doen. Dan kan ik mijn hoofd even rust geven tussen alle dagelijkse klusjes door.

Mensen die constant maar op die adrenaline leven van DOEN DOEN DOEN, vertrouw ik niet. Ik heb toch niet ongelijk als ik zeg dat je ook rust nodig hebt op werk? Als je je constant uitgedaagd voelt denk ik dat je op een gegeven moment moe wordt en het niet meer aankunt. De andere kant is natuurlijk je vervelen omdat je niets meer leert op werk. Beiden zijn dooddoeners voor jouw motivatie op de lange termijn. Dus ja, laat je zeker uitdagen, maar zorg er ook voor dat jij met die uitdagingen aan de slag kunt en er dieper op in kunt gaan. En daarvoor heb je tijd nodig. Toch ben ik heel benieuwd: ben jij iemand die constant door raast of houd je ook van rustige dagen?

Ruimte voor ontwikkeling

Jouw baas moet jou de ruimte geven om te ontwikkelen. Hoe? Door jou cursussen of opleidingen te laten volgen en door jou je eigen ding te laten doen. Ik heb weleens op een plek gezeten waar mezelf ontwikkelen inhield dat ik maar een gratis cursus op het internet moest vinden. Nee. In een ideale wereld laat jouw baas jou zien dat je belangrijk bent door jou te laten leren. Maar ruimte voor ontwikkeling betekent ook dat jij op je werk kan laten zien wat je kunt, zonder dat daar een controlerende baas boven hangt. Als dat vertrouwen er niet is, dan voel jij die ruimte om je te ontwikkelen niet.

Open dialoog met je manager/baas

De perfecte baas gaat het gesprek met je aan en laat jou zeggen wat je wil zeggen. Als jij het ergens niet mee eens bent is dat prima. Als je een beter idee hebt, alleen maar goed. Zou het niet fijn zijn als je baas jouw mening respecteerde? En beter nog: er iets mee deed? Dat klinkt als iets vanzelfsprekends, maar dat is het zeker niet. Dit weet ik uit eigen ervaring, maar hoor ik ook regelmatig van mensen om mij heen. Ik weet niet of het de sector is waarin wij werken of iets anders, maar ik zie het nog te vaak gebeuren dat er geen dialoog mogelijk is. De communicatie is eenzijdig en jij doet maar wat er van je verwacht wordt. Meer niet. Een werkgever die jouw mening respecteert, accepteert en meeneemt in zijn beslissingen draagt zeker bij aan jouw werkgeluk.

Werkgever die lunch regelt

Ja. Dit klinkt heel simpel. En dat is het ook. We hebben het hier over werkgeluk hè? Alles mag en alles kan. Daar hoort ook etensgeluk bij. Jaaaaren geleden werkte ik bij DUO en daar hebben ze de meest fantastische kantine. Voor het werk hoef je het niet te doen (hoewel, dat kan ook een stuk erger hoor), maar het eten daar…wat een luxe. Iedere dag had je een ander hoofdmenu (biefstukje de ene dag, zalmpje de andere), je had er yoghurt met fruit, frikandellen, patatjes, salades, broodjes met van alles en nog wat, vers fruit, alles! EN een echt DE-koffieplekje met de meest heerlijke slagroomgevulde koffies, donuts en muffins. Ik huil van binnen als ik nu naar mijn dagelijkse lunch kijk. Ja, het is een stuk goedkoper. Maar dat je gewoon de mogelijkheid hebt om even iets lekkers of gezonds te halen is zo heerlijk.

Goed salaris

Alles is subjectief natuurlijk, maar ik denk dat we het met zijn allen over eens zijn dat we niet gratis naar ons werk komen (tenzij het vrijwilligerswerk is, maar dat is een ander verhaal). We willen gewaardeerd worden voor wat we doen en daar hoort ook een passend salaris bij. Ik ga niet in op de details van hoe hoog met hoeveel werkervaring in welke sector, want dat is voor iedereen anders. Tegen de mensen die zeggen dat geld niet het allerbelangrijkst is zeg ik: klopt, maar het staat zeker wel in de top 5. Je werkt keihard om te kunnen leven, daartoe moet je dan ook de middelen hebben.

Wat heb je aan keihard werken als je niet van een welverdiende vakantie kan genieten? Of als je niet even die camera kan kopen die je al zolang wilde? Of heel simpel: die box vol met boeken die al maandenlang op je te-kopen-lijstje staat? En nog simpeler: die lading benzine die je er maandelijks doorheen jast? Wat mij betreft helemaal niets. Je kunt me materialistisch noemen (ben ik ook), maar uiteindelijk gaat het erom dat je geniet van het leven. En daarvoor heb je gewoon centjes nodig. Al is het alleen maar om de huur/hypotheek van je mooie plekje te betalen.

Mijn perfecte baan? Die zou gevuld zijn met volle dagen schrijven over onderwerpen waar ik voor sta. Gevuld met social media, ervaringen delen en het vinden van gelijkgezinden. Dus, doe mij die perfecte millennial baan maar ;-). Het grappige is dat ik nu ook al schrijf en social media doe voor mijn werk. Maar dat is toch niet helemaal hetzelfde.

Wat staat er hoog op jouw lijstje van werkgeluk?

 [:en]Sunday night I was lying in bed, filled with adrenaline. I don’t know why, but because of that I was wide awake. My brain turned on it’s thinking mode. I was musing about what I want to achieve with my blog and for whom I want to do that. Then my brain jumped to the millennial-thing again. What would be the perfect job for all those millennials ‘complaining’ about that purposeless job with that boss who doesn’t listen? And then it came to me: a professional blogger. Seriously, professional blogging means a lot of social media (we love that), being our own boss (we want that) and making a contribution in whatever niche you choose to (this is important to us).

Now, of course, I’m not going to explain why being a professional blogger is perfect for us millennials, because I think you can figure that out yourself. But it made me think, what is the perfect job? Or at least, what’s the next best thing to being a professional blogger? And I’m not talking about being a pilot or a nurse, but about things that contribute to your happiness in your working life.

Like-minded colleagues

I love the word(s) like-minded. Anyway, I’ve worked in an office with five colleagues I had absolutely no connection with. We didn’t match interest-wise or personality-wise and we didn’t have the same thoughts about the work we did. This made me so unhappy. Eventually I lost sight of the value of this job and I started to wonder if it was even worth it. Colleagues with whom I can’t share my daily struggles with are not my type of colleagues (stating the obvious again, aren’t I?). Because I felt like I couldn’t tell them about the movie I saw the night before and because I couldn’t share my thoughts with them, I closed myself off. So dangerous, because it endangered my work too. I tried my hardest not to let it affect my work, but I can’t deny that my motivation had some real lows back then.

Now that I have a job with colleagues who (mostly) understand me, I feel so much more free and happy. I see now how important it is to have like-minded colleagues. It’s made me a better employee.

Have a challenging job, but not too challenging

I guess everyone is looking for a challenge. Some more than others. But people who say that they need to be challenged all the time in order avoid boredom are going a little too far in my book. I think that reality will be a harsh wake-up call at some point. And I really do applaud a challenge, I love to learn new things and implement them in my daily work, but don’t overdo it. I love it when I have a day (or two) in my week where I can just relax and do the work I have to do. It gives me time to collect my thoughts between all the daily work I have to do anyway.

This is kind of a sidebar, but people who just have to keep going and never stop, I don’t trust. You need to take your time, right? The same goes for work. If you never take a break, you’ll end up overdoing it. I think that a feeling of constantly being challenged will make you tired at some point. The complete opposite I don’t recommend either of course. Because being bored to death and not learning anything doesn’t contribute to your happiness at work in any way. You’ll definitely lose your motivation in both cases. So yes, take on the challenge, but make sure to take your time with these challenges and apply them in your daily working routine. Be an expert and not an I-know-a-little-about-a-lot type of person. It takes time, that’s for sure. But I do wonder: do you feel like you have to keep on going constantly or do you actually appreciate the quieter days too?

There’s room for development

Your boss needs to give you space to develop. How? But letting you do courses or follow an education, and by letting you do your own thing. I’ve worked at places where developing yourself meant looking for a free course online. No. In an ideal world, your boss shows you that you’re important by letting you learn and develop in whatever way needed. It also means that you can do your job the way you feel is right, without having your boss looking over your shoulders the entire time. If that trust isn’t there, then you don’t feel like you have the space to develop your skills.

To be able to have an actual dialogue with your boss

Your perfect boss will have a dialogue with you and will let you say what you have to say. If you disagree with something, that’s fine. If you have a better idea, nothing is appreciated more. Wouldn’t it be nice to have a boss who respects your opinion? And better even: does something with your opinion? It may sound obvious, but it isn’t. I know that from my own experience, and experiences other people around me have. I don’t know if it’s the sector we work in or something else, but too often I see or hear about companies that aren’t open to the opinion of their employees. The communication is one-sided and people only do what is expected of them. And nothing more. An employer who respects, accepts en acknowledges your opinion will certainly contribute to your job happiness.

Happiness at work is also a provided lunch

Yes. It sounds simple and it is. We’re talking about happiness, right? Anything’s possible. And it certainly includes food happiness. Years ago I worked for a big company with the most awesome canteen. The food there was so luxurious. Every day you had a different course (steak one day, salmon the other), yogurts with fruit, fried food, salads, fresh bread, fresh fruits, everything! And a real coffee place with the most delicious whipped cream-filled coffees, donuts, and muffins. When I look at my lunch now, I cry a little on the inside. Yes, it’s a lot cheaper. But just having the possibility of getting up, walking down and getting a nice coffee or baguette would make my day. Also: enjoy the breaks you have as well as possible. I often just eat my lunch at my desk, which isn’t good for anyone’s productivity.

And of course: the salary

Keep in mind, everything is subjective, but let’s assume that none of us is planning on not getting paid for our ideal job. We want to be appreciated and in order to feel appreciated we would like a fitting salary. No, I’m not going into detail about how high and the amount of experience you have to have because that’s different for everyone. To all the people who say that money isn’t the most important: you are so right. But it’s definitely in the top 5. You work so hard to be able to make a living, you need the means to do so. I mean, what good is working your ass off if you can’t enjoy your well-earned vacation? Or if you can’t buy that camera you’ve been eyeing? If you can’t buy that book box? Or even simpler: if you can’t fill your car with gas you need to even get to work? Call me materialistic (which I am), but in the end, it’s all about being able to enjoy your life. And for that you need money. Even if it’s only to pay your rent or mortgage.

My perfect job? It would be filled with days of writing about subjects I love. Filled with social media, sharing experiences and finding like-minded people. So yes, I’ll take that perfect millennial job any day ;-). The funny thing is, is that I write and use social media at my current job. But that’s not the same obviously.

What’s high on your list for job happiness?[:]