Maandoverzicht maart19

7 dingen die ik mijn jongens wil leren

Voorheen stond ik nooit zo stil bij wat ik mijn (destijds) toekomstige kinderen wilde meegeven. Nu de jongens er zijn en ze wat ouder worden, hun emoties leren reguleren (langzaam proces!) en zichzelf steeds beter uiten én steeds meer verstaan wat ik zeg, besef ik dat ik ze heel veel kan meegeven. Ik wil ze goed voorbereiden op het leven dat komen gaat, maar vooral meegeven dat papa en mama er altijd voor ze zijn. Wanneer dan ook. Dit zijn de zeven dingen die ik mijn jongens wil meegeven. 

Huilen en praten over je gevoelens is goed 

Van jongens wordt nogal eens verlangd (verwacht?) dat ze niet huilen, maar ik wil dat mijn jongens opgroeien met het idee dat huilen goed is. En dat ze dat vooral altijd kunnen doen bij ons als er iets is. Ze moeten weten dat niemand thuis ooit tegen ze zal zeggen dat ze nu moeten stoppen met huilen, of dat huilen voor mietjes is. Want dat is het niet. Huilen is belangrijk en maakt dat je emoties eruit kunnen. En zodra ze kunnen praten, hoop ik dat ze ook goed over hun emoties kunnen praten. Dat ze in ieder geval weten dat we er altijd voor ze zijn. Voor welke emotie dan ook. 

Het geeft niet als iets eens niet lukt 

Als ze ergens heel hard voor hebben gewerkt, maar er niet in slagen om het een succes te maken, dan moeten ze weten dat dat oké is. Dat er een volgende keer is. Thuis, op school, met vrienden en op werk. Ergens niet in slagen is niet erg. Dat mag er zijn. We zijn maar mens en hoeven onszelf echt niet op te zadelen met het idee dat alles maar moet lukken om succesvol te zijn in het leven. 

Probeer het eerst zelfs eens 

Ik ben heel erg geneigd om meteen iets voor Axel en James te doen, zonder dat ze het zelf geprobeerd hebben. Maar ik merk dat dat in de hand werkt dat ze niet leren om iets zelf te doen. Dus ik probeer enorm te promoten dat zelf spelen goed is. Dat zelf die puzzel in elkaar zetten belangrijk is (niet dat ze dat snappen, maar hey, komt vanzelf) en dat ze zelf hun vorkje kunnen gebruiken om dat stukje broccoli mee op te eten. Ik wil niet een moeder zijn die standaard alles voor ze oplost. Ik wil dat ze weten dat ze het zelf kunnen. En zo niet, dan kunnen ze altijd om hulp vragen. Want dan ben ik er natuurlijk ook gewoon. 

Tv is leuk, maar boeken zijn dat ook 

Axel en James groeien op in een tijdperk met YouTube op tv  (hoera voor Smart tv’s), tablets voor kinderen en computers voor iedereen. Dat is niet erg. Het hoort er allemaal bij, maar ik wil niet dat ze vergeten dat boeken ook heel mooi zijn. Ik hoop zo dat ze later uren kunnen genieten van een boek. Dat ze die concentratie die wij vroeger hadden bij het lezen van een boek ook hebben. Ik vind het zo belangrijk dat boeken niet vergeten worden. Naast dat ze natuurlijk enorm leerzaam zijn, goed voor hun leesvaardigheden en fantasie, is het denk ik ook goed voor rust, concentratie en andere dingen in het leven. 

Ik ben er altijd voor jullie 

Altijd. Wat er ook is, groot of klein, mama is er altijd. Ik hoop dat ze dat voor altijd weten. 

Angst is niet nodig, maar mag er wel zijn

Ik ben zelf een best angstig persoon. Ik heb heel veel dingen niet gedaan omdat ik bang ben. Maar ik heb ook veel dingen wel gedaan ondanks dat ik bang ben. Axel en James wil ik leren dat angstig zijn niet fout is. Niet genegeerd hoeft te worden. Maar dat het niet nodig is. Of anders ernaast mag bestaan. 

Vertrouwen in mensen is goed, maar wees voorzichtig 

Het vertrouwen in de goedheid van de mens is tegenwoordig wel een dingetje. Voor iedereen. Corona, social media en weet ik het wat hebben voor een deuk in dat vertrouwen gezorgd. Ik denk dat het belangrijk is voor kinderen om te weten dat de meeste mensen goede intenties hebben, maar dat ze altijd voorzichtig moeten zijn bij nieuwe mensen. En vooral dat ze niet met onbekenden moeten meegaan (!!!!). 

Dit lijstje zal in de loop der jaren nog wel langer worden, maar ik wil voor nu gewoon heel graag dat ze weten dat ik er altijd voor ze ben en dat ze nooit bang hoeven te zijn om welke emotie dan ook te uiten (zelfs als dat een enorme temper tantrum op de grond is). 

*oude foto (2018?!) gemaakt door Vaker Vrolijk

Article by Johanne

Hi, ik ben Johanne! Ik ben 35 jaar en moeder van een eeneiige tweeling. Axel en James zijn mijn licht en leven, maar ik ben natuurlijk meer dan alleen mama: ik hou van werken, bloggen, lezen, schrijven en heel af en toe sociaal doen. Hoe hou ik al die ballen in de lucht? Vaker niet dan wel, maar hey, soms gaat het ook goed!

This Article Has 2 Comments
  1. Irene schreef:

    Precies ook allemaal dingen die ik mijn mannetje wil leren! 🙂

  2. Saskia schreef:

    Wat een mooi artikel! Ik heb zoiets gelijks in de planning als artikel staan. Dingen die ik hem wil meegeven. Dat hij goed is hoe hij is. Ook inderdaad het zelfstandige en boeken gebeuren 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *