[:nl]8x even zeuren over volwassen zijn, hoor! (#firstworldproblems)[:en]8x time tot complain about adulting! (#firstworldproblems)[:]

[:nl]Het is heel makkelijk om negatief te doen over iets en daarom doe ik het vaak ook liever niet. Want ja, waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan ;-). Maar goed, een dikke paar maanden geleden heb ik al een kort stukkie geschreven over waarom volwassen zijn (#adulting) stiekem eigenlijk best leuk is. En dat verdient nu een tegenhanger vind ik. Want ieder voordeel hep z’n nadeel. Gatver. En zo ook volwassen zijn. Hoezeer ik mijn vrijheid, verantwoordelijkheden en eigen leven ook waardeer, kleven er ook wat nadelen – moeilijkheden – aan vast. En daar kun je het mee een of mee oneens zijn, maar ik denk dat je gaat voor eens. Omdat alles wat ik zeg de waarheid is. Weer zo’n stom grapje. volwassen zijn is moeilijk

Kopzorgen galore

Toen ik jong was, had ik al best veel stress. Ik ben gewoon een stresskip. En dat ben ik altijd al geweest. Maar naarmate je ouder wordt, krijg je meer verantwoordelijkheden die veelal gepaard gaan met kopzorgen. Over de tientallen rekeningen die je per maand moet betalen (ok, niet tientallen…), je werk, je huisdier, je kinderen (als je die hebt), de schoonmaak van je huis. Weet ik het wat. Als je wilt, kun je je overal wel zorgen om maken. En er zijn mensen die ervoor kiezen om die zorgen te laten voor wat het is, maar dat kan ik niet hoor!

Studieschuld forever

Gelukkig heeft niet iedereen een studieschuld. En ik kan het je ook best afraden. Is niks aan zo’n dik maandelijks bedrag dat eigenlijk gewoon nergens heen gaat. Maar voor velen van ons is het toch een onderdeel van ons leven. Of je nu een schuld van twintig-, dertig-, veertig-, of in sommige gevallen, zelfs honderdduizend euro hebt, het is iets waar je mee moet leven. En da’s niet leuk, want van dat maandbedrag (dat wordt bepaald op basis van je inkomen) zou je zo verschrikkelijk veel andere leuke dingen mee kunnen doen. Oh well, foutje bedankt.

Vroeg opstaan

Eén keer vroeg opstaan is tot daaraan toe. Twee keer vroeg opstaan…soit. Maar daarna? Daarna ben ik er eigenlijk wel klaar mee. We staan iedere dag vroeg op, om vervolgens in het weekend (hopelijk) uit te slapen en ALSNOG moe te zijn. Ik bevind me in een luxepositie en kan drie werkdagen per week om 8.00 uur opstaan, maar die overige twee dagen waarbij de wekker om 5.30 gaat en ik pas om 19.30 thuis ben verpesten het wel. Is niet niks hoor, dat werkgebeuren. Maar ja, het brengt geld in het laatje en het is ook niet het verschrikkelijkste in het leven. Ik ben best content met mijn werk. Als ze die werkuren nou gewoon een beetje opschoven en compacter maakten…

Je moet aaaallles zelf regelen

De Belastingdienst bellen, huisarts bellen, ziekenhuisafspraak maken, internetabonnement regelen, problemen met je internetprovider oplossen, batterijen voor al je elektronica kopen, zorgen dat je genoeg eten in huis hebt. En dat is nog laaang niet alles. Je moet best veel doen hoor, als volwassene. En het is natuurlijk lang niet altijd even zwaar, moeilijk of veel. Maar soms komt het ineens samen en weet je van gekkigheid niet meer wat je moet doen.

Soms voel ik me ook nog steeds een kind, als het op dit soort dingen aankomt. Dingen die ik misschien zou moeten weten, weet ik niet. En voordat ik iets doe moet ik alsnog de hulp van mijn ouders inschakelen (zo goed ben ik nu ook weer niet in adulting…). Bij medische dingetjes of hele onduidelijk brieven vind ik het nog altijd fijn om gebruik te maken van de wijsheid van mijn vader en moeder. Hoe zij daar ooit aan zijn gekomen? Ze zaten vast ook ooit in dezelfde situatie als ik, toch?

Afwassen en vaatwasser inruimen

Als er één huishoudelijk klusje is dat ik haat, is het wel afwassen. Wat een gedoe zeg. Het wordt ook nooit zo schoon als je wil en waar laat je die troep? Wij hebben gelukkig een vaatwasser. Waar ik het geen probleem vind om schone vaat op te ruimen (want schoon en het kan terug de kast in), vind ik het een crime om de vaatwasser in te ruimen. Er is nooit genoeg ruimte, alles stinkt en je vriend(in) en jij hebben een ander mening over de indeling ervan.

Je moet alleen naar de tandarts

Klinkt heel dom misschien, vooral omdat ik ook echt NIET bang ben voor de tandarts. Maar weet je nog dat je vroeger altijd samen met je vader of moeder en broers of zusjes samen naar de tandarts ging? Ik mis dat. Het was een soort stok achter de deur en het was gewoon gezellig. Nu moet ik eerst helemaal zelf een afspraak maken en dan moet ik er vervolgens heeelemaal alleen heen. Begrijp me niet verkeerd, een tandreinigingsbehandeling bij de mondhygiëniste vind ik heerlijk, maar dat alleen gaan zint me gewoon niet. Heb jij ook iets met/tegen de tandarts?

Iets kapot? Zelf dokken

Logisch wel. Maar niet leuk. iPad kapot? Koop zelf maar een nieuwe. Laptop kaduuk? Haal dat maar van je eigen rekening af. Accu van de auto doet het niet meer? Breng zelf maar naar de garage. Echt hoor, ik snap dat het allemaal moet. Maar vroeger toen mijn laptop kapot ging, hielpen mijn ouders me (weet overigens wel dat niet iedereen zich in zo’n luxe positie bevond vroeger). Je kon vroeger in ieder geval een beetje op financiële steun rekenen als iets kapotging, nu niet altijd meer. Mijn ouders willen me nog steeds helpen (heel lief!!!), maar ik vind nu ook gewoon dat het niet meer mag. Alleen in uitzonderlijke situaties wellicht. Maar ik ben inmiddels bijna 32, dus mijn eigen laptop vervangen moet me wel lukken. Zou je zeggen. Hoe niet leuk dat ook is.

Je energierekening omhoog zien schieten

Eén van de grootste tegenvallers in de geschiedenis der mensheid is toch wel de energierekening. Kan me niet voorstellen dat je het niet met me eens bent. Ik zie er nu al tegenop om mijn nieuwe maandbedrag per 1 juli te aanschouwen. Wij wonen niet eens in een dik huis, moet je nagaan hoe dat is in een écht groot huis. Je moet er bijna niet aan denken om groter te gaan wonen, alleen om die verdomde energierekening. Ik zit sinds een paar jaar bij EnergieDirect en iedereen die zegt dat je ieder jaar moet wisselen…ik ben het er niet mee eens. Ben nog steeds geen bedrijf tegengekomen die tegen goedkoper kan leveren (#nospon).

Bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker

Op het moment dat je de dertig aantikt, ga je de draaimolen van bevolkingsonderzoeken in. Ik weet dat het goed is. En ik weet dat het moet. Maar ik vind het zo ongelofelijk eng. Net voor mijn dertigste kreeg ik mijn eerste uitnodiging voor het onderzoek naar baarmoederhalskanker en ik ben nog steeds niet geweest. Nu ik dit  stuk aan het schrijven ben, heb ik direct een mail gestuurd voor een zelftest. Want het lukt me gewoonweg niet om een afspraak bij mijn dokter te maken. Gelukkig snappen ze bij het RIVM dat er vrouwen zijn dit het moeilijk vinden, maar toch. Ik zou het gewoon moeten doen. Wie weet hangt mijn moederschap en/of leven ervan af….

Weet je wat ik wél leuk vind?

Mijn eigen boekenkast met alleen maar boeken die ik leuk vind. De televisie staat altijd op een zender van mijn eigen keuze. Ik heb eindelijk een huisdier. En als ik om 9.00 uur ‘s ochtends mijn dag wil beginnen met een stukje taart, dan doe ik dat (zoals vanmorgen met een stukkie oreo cheesecake). En je eigen geld verdienen is overigens ook niet verkeerd. Net zoals zelf je vakantiebestemmingen uitzoeken en naar bed gaan wanneer jij dat wilt.

En we mogen ook eigenlijk niet klagen natuurlijk. Dat we over onze baan, ons loon, de kosten en onze kapotte laptop zeuren is de definitie van #firstworldproblems. We mogen blij zijn dat we deze problemen hebben. Niet iedereen heeft een dak boven het hoofd, een baan waarmee je je levensstandaard in stand kunt houden en ouders die onvoorwaardelijk van je houden. Ik wilde dat iedereen de liefde die ouders voor hun kind hebben kende, maar dat is niet iedereen gegund. Stom.

Schakel jij nog vaak je ouders in? 

[:en]It’s easy to be negative. That’s why I usually tried to avoid it. Because, well, why do things the easy way when you can do it the hard way? ;-). Anyway, a couple of months ago I did a small piece about why adulting is kinda fun. And that deserves a counterpart. At least, that what I think. Because every advantage has its disadvantage (as goes the saying of a famous Dutch football/soccer player). Yikes. It’s the truth when it comes to adulting. As much as I like my freedom, responsibilities and very own life, I’m also experiencing some negatives. Some ‘tough’ aspects. And you can agree or disagree with that, but I think you’ll agree. Because everything I say is true. Another dumb joke, sorry. I do realize that these are first world problems and we should be lucky we can complain about them. But that doesn’t mean we shouldn’t sometimes 😉 in a light manner, that is. 

Headaches galore

When I was a young girl, I already experienced a lot of stress. I’m just not one to relax 100%. I’ve always been this way. But the older you get, the more responsibilities you get. And those usually come with a headache here and there. About the dozens of bills, you get every month (ok maybe not dozenS), your work, your pet, your kids (if you have ‘em already), or about simple household chores. Or whatever. If you like, you can make a problem out of anything. There are people who can just let it go, but I am not one of those people!

College debt forever

Luckily not everyone has a big fat debt after college/university. And I can’t say I recommend having a debt. It’s shit. Simply put. Every month you have to pay a big amount that basically goes nowhere. For a lot of us adults, it’s a part of life. Whether you have a debt of 20, 30, 40 or even a 100.000 dollars/euro’s/whatever currency, it’s something you have to live with. And that’s no fun, because that monthly amount could have been spent on so many other FUN things. Oh well, my bad.

Getting up early

Getting up early once a week is ok. Twice…soit. But after? After I’m kinda done with it. Every day we have to get up early, except for in the weekends where we (hopefully) get to sleep in. But you know what? Even then, we’re still tired. I am in such a luxurious position. Three working days per week I can get up at 8.00 a.m. But the other two days just destroy me. It’s not easy getting up at 5.30 a.m and arrive home at 7.30 p.m after a working day of which I spent 4 hours in the car. It’s not nothing, that whole working life I can tell ya! But you know, it brings us money and a purpose. Also, it’s not the worst thing in life. I’m pretty content with my work. If only they made our days shorter and more flexible…(with the SAME pay, of course!)

You have to do eeeverything yourself

Calling the IRS, call your doctor, making an appointment in the hospital, get internet to work in your house, solve problems with your internet provider, buy batteries for your electronics, have plenty of food in the house. And that’s not nearly everything. You have to do quite a lot, as an adult. And no, it’s not always hard, or a lot, or trying even. But sometimes things just pile up and you don’t know what the heck you’re doing anymore.

Sometimes I still feel like I’m a child who needs her mommy and daddy. Things I probably should know, I have no clue about. Sometimes I still call my parents before I do anything (I’m not that good at adulting…). When there’s something medical going on or I don’t understand a letter I received, I really need my parents. How did they ever get so wise? They were in the same position as we were once, right?

Clean the dishes or fill the dishwasher

If there’s one household chore I hate, it’s doing the dishes. What a mess. Your cutlery never gets as clean as you want it to and where do you leave all the clean mess? We have a dishwasher nowadays. And I don’t mind cleaning it up (because clean and it can go back into the closet), but filling it up with dirty dishes issss…not my favorite thing in the world. There’s never enough space, everything stinks and, and your boyfriend/girlfriend/husband/wife has a different opinion about how to fill it up.

A trip to the dentist? Alll by myssseeeheeelf

This may sound dumb, especially because I’m NOT scared of the dentist. But do you remember those times where you all went to the dentist together? As a family? I miss that. It was just way more fun that way and if there was something wrong, your dentist spoke to your parents instead of you. Now I have to make the appointment myself and then I have to go there alll alone. Don’t get me wrong, I love me some teeth cleaning at the dental hygienist, but the going alone part bugs me. Do you love or hate the dentist?

Did something break? Pay for it yourself

Makes sense. But where’s the fun in that? Did your iPad break down? Buy a new one. Laptop to shit? Use your own account. Car battery doesn’t work? Bring it to the garage yourself. I know, I know, it’s part of life (for most of us, luckily). But when I was younger and my laptop broke down, my parents would pitch in (and with that I mean: bought a new one for me. Also, I know not everyone has or had that luxury position). Most of us could at least count on some financial support when something broke, but growing up means pay everything yourself. I have the sweetest parents ever and they still want to help me sometimes. But I can’t let them do that anymore. Sometimes when I’m in a predicament, okay, I will. Or when they don’t take no for an answer ;p.

I’m almost 32. I should at least be able to pay for my own replacement laptop. You would say.

That dang energy bill

One of the biggest disappointments in the history of mankind is probably the energy bill. I cannot imagine anyone disagreeing with me. I am not looking forward to seeing our new monthly amount next summer. We don’t live in a big mansion. It just a normal house with our neighbors’ houses attached to ours (do these kinds of houses have a name in English?), so I don’t want to imagine what the bill will look like if we lived bigger.

Cervical cancer population screening

The moment you turn thirty here in the Netherlands, you get sucked into the mill of population screenings for cancer. The first one is cervical cancer. I got my invitation when I turned thirty. I’m almost 32 and I still have to go. I know it’s a good thing to do. I know it’s a necessary thing to do, but it’s so scary. So while writing this I sent the government an e-mail requesting for self-test. Because I can’t seem to get over my fear. Luckily there is the option to self-test (did not know that until recently!). I know I should just get it over with, since my motherhood/life depends on it…

What I do like about adulting?

My own book closet with all of MY books. The tv is always on a channel I like. I finally have a pet. And if I want to eat a piece of cake at nine a.m., I will (this morning it was a piece of Oreo Cheesecake). Earning your own money ain’t bad either. Just like making your own vacation plans and deciding when you want to go to bed.

Also, I think it’s important to realize we’re not all so lucky to be able to complain about these basically first world things. We are lucky we have a roof over our head, a job that pays us, access to health care and parents who love us. I wish everyone could feel the love that parents have for their kids.

Do you still ask your parents for help sometimes?

[:]