Vanaf 11 september gaan de jongens vijf dagen (van 09.00 tot 14.00 uur) naar school. Dit is een peuter-kleuterschool waar kinderen tussen de 3 en 6 jaar naartoe gaan. En daarna begint de leerplicht. Maar goed, dit was dus de laatste maand dat de jongens nog zoveel thuis waren en ik heb keihard m’n best gedaan om daar zoveel mogelijk van te genieten, ondanks ziekte en mega gebrek aan energie.
De boys gaan sinds een half jaar naar de peuterspeelzaal: wat vinden zij en wat vind ik?
Omdat geen enkele kinderopvang of gastouder in de buurt ruimte had voor een tweeling, hadden we vorig jaar zomer met het consultatiebureau afgesproken om voor de peuterspeelzaal te gaan. Alsnog moesten we een tijdje wachten, maar medio februari van dit jaar konden de boys eindelijk terecht. Eindelijk, dacht ik! Want ik werk bijna 100 procent vanuit huis en dat is soms knap lastig met een tweeling die ook 100 procent thuis is (was). Maar hoe vind ik het nu echt dat zij naar de peuterspeelzaal gaan? En wat vinden Axel en James er zelf van?
Aan deze 7 dingen hecht ik op mijn 36ste heel veel waarde
Vroeger, toen ik nog jong en onbezonnen was 😉, hechtte ik niet heel veel waarde aan mezelf en de dingen die ik eventueel zou willen. Ik ging niet per se voor comfort of de makkelijkste uitweg. Maar sinds ik ouder word (gelukkig!), en vooral sinds ik moeder ben, zijn er bepaalde dingen waar ik toch meer waarde aan ben gaan hechten. Dat kan heel simpel om meer comfort gaan, maar gaat ook over meer voor mezelf kiezen. Sommige dingen zijn gekomen door het moederschap, andere dingen denk ik simpelweg doordat ik ouder mag worden.
Over mijn weg naar EMDR na een vroeggeboorte
Ze zeiden het begin 2020 in het ziekenhuis al: ‘Je hebt straks waarschijnlijk EMDR nodig om dit allemaal te verwerken.’ Koppig als ik was dacht ik dat ik het zelf wel kon. Immers, zo traumatisch was het toch niet? Anderen hebben toch erger meegemaakt? De jongens zijn er toch nog? Eh, Johanne, jawel. Het was heel traumatisch. Niemand mag ooit meemaken dat je twee (!) te vroeg geboren kindjes een verschrikkelijke (en in ruim 30 procent van de gevallen dodelijke) ziekte oplopen. Tuurlijk hebben we het grootste geluk van de wereld dat ze er allebei zijn. Maar dat maakt wat we hebben meegemaakt niet minder erg. En ik heb er lang over gedaan om tot dit besef te komen. Om te beseffen dat het helemaal niet zo goed met me ging. Dat ik nog steeds niet ben wie ik ooit was. Ik was ineens een persoon die EMDR nodig had na een vroeggeboorte. En niet zomaar eentje. EMDR na een vroeggeboorte
Help, ik ben zwanger van een tweeling: de eerste-schrik-survivalgids
Ben ik zwanger van een tweeling? Echt? Een van de eerste, vele (niet originele) gedachten in mijn hoofd toen ik er na de echo (bij 6,5 week) achter kwam dat er niet één, maar twee baby’s in mijn buik zaten. Hoe dan? Hoe gaan we dit doen? Dit kunnen we niet betalen. We hebben geen ruimte. Ik kan dit niet. Wij kunnen dit niet. Wij kunnen dit wel. Jeetje, wat wordt het spannend. Een greep uit de gedachten die erna volgden. Kun je zelf al heel vroeg weten dat je zwanger bent van een tweeling? Of moet je daarvoor echt naar de verloskundige?
Diley Dreams White Noise Machine: dit zijn mijn ervaringen
Een witte ruis machine. Iedere ouder heeft er een en anders van gehoord. Een soort wondermiddel om baby’tjes beter of dieper te laten slapen. Is dat zo? En wat vind ik van onze Diley Dreams White Noise Machine?
Terugblik 2021: zwaar, mooi & vol vooruitgang
Waar 2020 vooral een jaar van stilstand en verdriet bleek, was 2021 een jaar waarin ik weer vooruit durfde te kijken. Een jaar waarin de jongens grote stappen maakten en ik daarmee uit een diep dal kroop. Dit zijn mijn hoogtepunten van 2021.
7 dingen die ik mijn jongens wil leren
Voorheen stond ik nooit zo stil bij wat ik mijn (destijds) toekomstige kinderen wilde meegeven. Nu de jongens er zijn en ze wat ouder worden, hun emoties leren reguleren (langzaam proces!) en zichzelf steeds beter uiten én steeds meer verstaan wat ik zeg, besef ik dat ik ze heel veel kan meegeven. Ik wil ze goed voorbereiden op het leven dat komen gaat, maar vooral meegeven dat papa en mama er altijd voor ze zijn. Wanneer dan ook. Dit zijn de zeven dingen die ik mijn jongens wil meegeven.
Introvert en moeder zijn: hoe gaat dat samen?
Heel lang noemde ik mezelf ambivert, omdat ik best goed kan kletsen en ook small talk (niet te lang) geen probleem vind. Maar ik moet zó verschrikkelijk bijkomen van sociaal doen. Ik hou van stilte, tijd voor mezelf is heilig en ik kan niet goed tegen veel geluid. En laat ik nu net twee kinderen hebben die (als ze wakker zijn) nooit stil zijn, twee dutjes doen (waarvan één een halfuur) en lange tijd iedere avond wakker werden. Meer dan ooit besef ik: ik ben introvert. Hoe overleef je als introvert het moederschap?
‘Wat is er nou zo speciaal aan een prematuur?’
Voordat ik kinderen kreeg, was ik iemand die ouders van prematuur geboren kindjes maar vond overdrijven. Zo speciaal was dat toch niet? Ze zijn alleen wat eerder geboren. Boy, was I wrong. En naïef. Ik sprak overduidelijk vanuit mijn eigen ver van mijn bed-show. Ergens heel erg ver weg, vol onbegrip. Een prematuur betekent niet alleen ‘iets te vroeg geboren’. Het betekent onrijp, te klein, nog niet klaar voor deze wereld. Het betekent vatbaar voor infecties, ziekten en grotere kans op overlijden. Prematuur betekent couveuses, monitoren, sondes, zuurstofondersteuning en heel veel geduld. Maar ook betekent prematuur sterk, vechten en overleven.