[:nl]Alweer drie jaar geleden vond de dermatoloog een basaalcelcarcinoom op mijn gezicht. Een goedaardig plekje, maar huidkanker desalniettemin. Ze was verbaasd, want hoe had zo’n jonge meid als ik (29 was ik toen) nu al een huid dat openstaat voor huidkanker? Ik vertelde haar dat ik vroeger belachelijk veel in de zon lag en daarbij ook nog eens veel verbrandde. Alsnog, zei ze, zou je niet nu al huidkanker moeten hebben. Hmmm, slik. Even voor de duidelijkheid: 95 procent van de patiënten met een basaalcelcarcinoom is ouder dan veertig. Maar jij kunt huidkanker voorkomen.
[:nl]Ik ben petite || 5 struggles van een kleine vrouw (30+ meisje?)[:en]I’m petite || 5 struggles of a short girl (30+ woman, ahem)[:]
juni 4, 2018
[:nl]1.58. Zo lang ben ik. 158 centimeter. Voor Nederlandse begrippen is dat aardig klein. En toch, als ik mensen vertel hoe lang ik ben, krijg ik één van de volgende twee opmerkingen: ‘maar je lijkt langer!’ of ‘ja, je bent wel een kleintje hè?’. Vroeger vond ik klein zijn nooit leuk, omdat ik er daardoor ook jonger uitzag. Nu vind ik klein zijn wel leuk, omdat ik er jonger uitzie. Als je m’n grijze haren niet meetelt. Ik hoef niet per se hakken meer te dragen en de markt is ieeets beter ingespeeld op kleinere meisjes dan voorheen. Maar alsnog is het niet om over naar huis te schrijven. Daarnaast zijn er ook nog wat levensdingetjes die af en toe in de weg zitten, die ik kan wegschrijven onder de noemer petite struggles. Zoals?
[:nl]10 dingen die mijn maand nóg beter maakten | Mei (spoiler alert: het was fijn!)[:en]10 things that made my month even better | May (spoiler alert: it was good!)[:]
mei 31, 2018
[:nl]Mei was een goede maand. Ik kan er lang over lullen, maar dat is eigenlijk gewoon de allesomvattende zin. Het was goed. Genoten van al die zonnestralen, sporten eindelijk echt opgepakt, mooie kleertjes en nog veel meer. Mei is sowieso mijn favoriete maand van het jaar. Niet per se omdat ik jarig ben (ouder worden, bah), maar wel omdat ik jarig ben (is toch mijn geboortemaand). Daarnaast is mei ook écht de maand dat alles weer tot leven komt. De bomen, de bloemen, het gras, de mens. Poes Buttons en ik hebben dan ook veelvuldig in de tuin gezeten na werk of in het weekend. Vriendlief de Spanjaard doet er niet aan, want die vindt het te warm. Gesjellig.
[:nl]Gezonder leven: waaromlukt het me maar niet?! (+wat ik eraan ga doen)[:en]A Healthy Lifestyle: WHY can’t I do it?! (+ this is my ‘plan’)[:]
mei 21, 2018
[:nl]De zomer is weer in aantocht. En dat betekent voor de verandering eens dat iedereen weer ‘bikini ready’ moet (moet?) zijn. Gaaaap. Naja, niet per se gaap. Meer: help. Ieder jaar rond maart neem ik het mezelf namelijk ook voor: gezond eten Johanne, want we staan in juni weer op het strand! Meer bewegen Johanne, want in juni staan we weer op eerder genoemd strand! Ik begin altijd wel aardig, hoor. Een weekje hartstikke gezond eten. Geen patat meer. Minder saus (ik kan niet zonder saus). En een rondje om het huis rennen. Hartstikke goed, maar tegen de tijd dat het april is zit ik alweer als een kansloze op de bank. De enige beweging die ik dan nog krijg is mijn tweewekelijkse wandeling naar de supermarkt.
[:nl]Zelfspot is fijn en mag er zijn – ‘Mijn rijmkunsten zijn net zo goed als die van Trump'[:en]Self-mockery bad? Here’s my opinion! (Hint: I love it)[:]
mei 14, 2018
[:nl]…want die kan niet rijmen (euhm, denk ik). Ik ben sarcastisch en zit vol met zelfspot. Zelfspot is niet een vorm van humor die iedereen begrijpt. Geeft niet, iedereen heeft zijn eigen gevoel voor humor. Maar ik ben trots op die van mij. En ik ben blij met de mensen om mij heen die mijn gevoel voor humor snappen. Want nee, zelfspot is niet een manier om jezelf omlaag te praten. Het is niet een manier om onzekerheid te uiten. Ik zie zelfspot als een gezond iets. Als iets dat je moet kunnen uiten als je op een gezonde manier naar jezelf kijkt.
31 x dit heb ik geleerd als 31-jarige ouwe tak
mei 7, 2018
Zoals je in mijn laatste post al hebt kunnen lezen, nader ik mijn 32ste levensjaar. Nog maar twee dagen en dan is het zover. Ga ik het vieren? Niet echt. Ik heb al met mijn ouders, broertjes en vriend sushi gegeten ter ere van mijn verjaardag en dat is voor mij genoeg. Komende woensdag werk ik thuis en ben ik de hele dag alleen (samen met Buttons natuurlijk). Vriendlief komt pas laat thuis van werk, dus dat betekent een lange verjaardag alleen. Klinkt heel zielig. Is het niet. Ik vind alleen thuis zijn altijd prima, ook op mijn verjaardag. En mijn vriend komt op een gegeven moment wel thuis en dan kunnen we het nog heel even vieren. EN we gaan lekker uit eten. Donderdag of zaterdag… Goed. Weer een jaar voorbij dus. Een wederom veelbewogen en leerzaam jaar. Je kan zeggen wat je wil, maar deze huismus heeft géén saai leven. Wat heb ik het afgelopen jaar zoal geleerd?
[:nl]Birthday Wish List | Dit MOT ik hebben![:en]Birthday Wish List | This is what I WANT![:]
mei 5, 2018
[:nl]Over een dikke week ben ik jarig. Ja, geloof het of niet (ik geloof het wel), ik word 32. Twee jaar geleden vond ik dat drietje in mijn leeftijd verschrikkelijk, maar nu doet het me gelukkig niet zoveel meer. Alleen die klapperende eierstokken hè, da’s wel een dingetje. Maar goed, los daarvan, ook bijna 32-jarigen hebben verlanglijstjes. Want vergeet niet: je bent nooit te oud voor cadeautjes. En je bent vooral nooit te oud voor hebberig worden in de weken voorafgaand aan je verjaardag. Kijkend naar mijn lijst zou je bijna denken dat ik blogger ben. Hmmmm. Birthday wish list
[:nl]10 dingen die mijn maand nóg beter maakten | April[:en]10 things that made my month even better | April [:]
mei 1, 2018
[:nl]Laat ik maar met het slechte nieuws beginnen: deze maand geen nieuwe Netflix-tip van mij. Ik heb het retedruk gehad met andere dingen en dus bijna geen Netflix gekeken. Dus dat. Drama. Verder ging april als een dolle. En daar bedoel ik mee: snel. Dolsnel. Is dat een woord? Nee. Maakt niet uit. Je snapt me. Het was een drukke maand, met allerlei onverwachte dingen. Maar ook een gezellige maand vol met leuke dingen. De eerste echte warme dagen hebben we nu gehad en ik kan niet wachten op meer! In mei (over een dikke week) ben ik trouwens jarig, dus ik ben al helemaal in birthday-mode. Dat is zo lekker als je de dertig gepasseerd bent. Wat maakt het ouder worden nu nog uit (zegt ze terwijl ze bang is dat ze van binnen helemaal verrot raakt)?!
[:nl]Huismus: liever thuis dan eropuit | Waarom daar niets mis mee is [:en]I’d rather stay at home than go outside | And why that’s a-okay![:]
april 30, 2018
[:nl]Een paar maanden geleden liep ik met m’n beste vriendin door de stad. We hadden het erover dat ze liever niet bleef slapen, omdat ze het zo fijn vond om een hele zondag thuis te zijn. ‘Snap ik helemaal’, zei ik. ‘Als ik de kans heb, rijd ik ook het allerliefst naar huis. Hoe laat het ook is.’ Koningsdag hetzelfde. Ik zit liever thuis, samen met mijn vriend en Buttons, dan dat ik de drukte in ga. Ik zit net zo lief thuis in de achtertuin dan dat ik naar het strand of park ga. Ja, ik ben echte huismus en einzelgänger. En ik schaam me er niet voor. Huismus
[:nl]7 superhandige apps die het volwassen leven nét iets makkelijker maken[:en]6 super fun apps to make adulting a little less hard[:]
april 18, 2018
[:nl]Al zolang ik een iPhone heb, ben ik verslingerd aan apps. Ik weet nog goed toen ik mijn eerste kreeg in 2012. Poef bam. Doei sociaal leven, hallo spelletjes. En ik speelde echt alleen maar stomme spelletjes, gewoon omdat dat ineens kon (daarvoor had ik een HTC en die was een stuk beperkter). Nu ben ik natuurlijk stukken volwassener en is mijn appgebruik iets meer uitgebreid. Jeweetwel, ik gebruik planners, kortingsapps, taalapps en Dropbox. Harrrstikke verantwoordelijk. En stiekem één spelletje: Homescapes. Candy Crush, maar dan anders. Nu dacht ik dat het passend bij het thema van mijn blog (iets met volwassen worden en alles daaromheen, heel erg niche *kuch*) leuk zou zijn om een paar adulting apps die ik op mijn iPhone 8 heb staan met je te delen. Wat jij?
