Vroeggeboorte en EMDR

Een kleine ode aan iedereen die ik liefheb ❤

Januari was niet mijn maand. Op zijn zachtst gezegd. Ik (en mijn vriend in mindere mate) moest even iets doorstaan. Soms test het leven je, lijkt het wel. Om te kijken of je wel bestand bent tegen dingen. Ofzo. Ik weet niet, het is gewoon moeder natuur die af en toe haar dingetje doet. En dat is prima, het hoort er allemaal bij. Maar leuk is anders. Ik heb echt een paar emotioneel zware weken achter de rug, maar ik merk dat het eindelijk wat beter gaat. En ondanks de zware tijd, heb ik ook hele mooie beseffen opgedaan. Het besef dat mijn vriend en ik ook de zwaardere dingen des leven samen aankunnen. Dat ik ver weg van iedereen ook de zware dingen des levens aankan. Dat ik de beste ouders, broertjes en vriendinnen ter wereld heb. En ook collega’s. Die alles voor je willen doen. En je iedere dag dat je op kantoor bent iets lekkers geven. Want zij weten: Johanne wordt gelukkig van eten.

Dus dit is een kleine ode aan iedereen die ik liefheb. Een bedankje. Dat jullie er altijd voor me zijn. Mijn lieve papa en mama wiens hart ik stiekem hoorde breken, maar voor mij sterk bleven. Mijn lieve broertjes die, hoe ver ze ook zijn, me altijd zullen steunen. Mijn liefste vriendinnetjes die alles wilden laten, om alleen maar even naar me toe te komen. En me iedere dag appen om te vragen hoe gaat. Mijn lieve collega’s die zonder problemen alles oppakten wat ik liet liggen. Die er alles aan deden (en doen) om mij op kantoor zo goed mogelijk te laten voelen.

En dan is er nog mijn vriend. Die onverminderd positief is gebleven. Die al mijn huilbuien met verve heeft doorstaan. Die me tussen de tranen door aan het lachen kreeg. En die ondanks zijn drukke baan, emotioneel wel bij me was. En is. Ik weet dat het zo hoort als iets je overkomt. Maar ik weet ook dat lang niet alle mannen zo optimistisch, lief, geduldig en betrokken zijn als deze man aan mijn zijde. Ik besef me donders goed dat hij het voor me is. Hij snapt me door en door en weet precies wat hij moet zeggen om me beter te laten voelen.

Dus dankjulliewel. Ik zal dit nooit vergeten en durf bijna te zeggen dat ik er dankzij jullie sterker uitkom. 

Article by Johanne

Hi, ik ben Johanne! Ik ben 35 jaar en moeder van een eeneiige tweeling. Axel en James zijn mijn licht en leven, maar ik ben natuurlijk meer dan alleen mama: ik hou van werken, bloggen, lezen, schrijven en heel af en toe sociaal doen. Hoe hou ik al die ballen in de lucht? Vaker niet dan wel, maar hey, soms gaat het ook goed!

This Article Has 11 Comments
  1. Anna schreef:

    Mooi geschreven! Wat fijn dat je vriend, familie, vrienden en collega’s er onvoorwaardelijk voor je zijn <3 Ik hoop dat februari een wat betere maand voor je wordt, sterkte!!!

  2. Stella schreef:

    Wat ontzettend mooi en fijn en lief <3 Dat je zo veel warmte om je heen hebt als je het gevoel hebt dat je hele wereld even volledig bevriest. Ik heb geen idee wat er gebeurd is natuurlijk, maar ik hoop dat het vanaf hier alleen maar beter wordt. Dat het een mooi plekje krijgt en je op een gegeven moment ook weer verder durft te kijken, en ook kan kijken. Heel veel knuffels en sterkte!

  3. Lizzy schreef:

    Heel veel liefs en sterkte gewenst! Super fijn dat je zoveel lieve mensen om je heen hebt die je door moeilijke tijden steunen. En ook mooi dat je dit kunt herkennen, zelfs wanneer je zelf door een zware tijd gaat. Dit besef alleen maakt je een dierbaar en waardevol persoon voor alle mensen die jij zo dierbaar en waardevol vind. <3

  4. Darina schreef:

    Heel mooi geschreven en zo fijn dat je omringt bent met lieve mensen die je door moeilijke tijden heen helpen! Dat is zo waardevol!

  5. Lianne schreef:

    Ahh wat erg om te lezen dat je er zo doorheen zat (en nog steeds zit) deze maand! Soms kan iets je leven enorm op je kop zetten en besef je pas hoe dankbaar je kan zijn dat je zoveel mooie en lieve mensen om je heen hebt. Fijn dat je zoveel steun hebt aan iedereen die je lief is. Hopelijk gaat het al gauw wat beter <3

  6. Romy schreef:

    Aww, ik vind het zo ontzettend rot voor je wat er is gebeurd! <3 En wat heb je er toch een prachtig artikel over geschreven. Juist op dit soort momenten is het zo waardevol om te merken hoe mensen met je meeleven en heel veel om je geven, zeker de dierbaarste personen om je heen. Ik ben blij om te horen dat je je zo gesteund voelde in deze lastige tijd. En ik wil je hierbij ook heel graag een (virtuele) knuffel sturen. Heel veel sterkte voor jou! <3

  7. Lilian schreef:

    Wat een lief artikel en wat heerlijk dat je zulke lieve mensen om je heen hebt. Ik weet natuurlijk niet wat er was, maar ik hoop dat het snel beter gaat. En zo te lezen zal het aan je omgeving niet liggen. Sterkte!

  8. Laetitia schreef:

    Blij voor je dat je zoveel lieve mensen hebt, ook al wonen ze niet in de buurt. Ik heb dan niet zoiets als jij meegemaakt, maar herken het gevoel heel sterk hoe die mensen en hun aandacht een soort life line worden waardoor je het aankan. Ik vind dat je het ontzettend goed en mooi doet; dóórgaan zonder eraan voorbij te gaan. Bewondering voor je en ik wens jullie alle geluk en moois dit jaar X

  9. Saskia schreef:

    Mooi beschreven. Fijn he, om zulke mensen om je heen te hebben.

  10. Shirley schreef:

    Wat fijn dat je zulke lieve mensen om je heen hebt, ondanks dat niet iedereen fysiek altijd even dichtbij is. Dat is zo mooi en waardevol. Ik wens je veel liefs en sterkte!

  11. Jeanine schreef:

    Wat fijn dat je zulke mooi en lieve mensen om je heen hebt! Dat maakt vaak dat je op zulke momenten er net iets makkelijker doorheen komt. Blij om te horen dat het weer iets beter met je gaat! X

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *