dreams

[:nl]32 en nu? (grapje) 9 x dit wil ik heel graag nog leren, denken en doen[:en]32, and now? (jk) 8 things I would love to learn, think or do in the (near) future [:]

[:nl]Dus, dan ben je ineens 32. Wat kun je in hemelsnaam nog bereiken op je 32ste? Grapje natuurlijk. Je bent nooit te oud om te leren. Om te willen. En te doen. Zo ik uiteraard ook niet, want ondanks de grijze haren, de rimpels en de rammelende eierstokken, voel ik me nog jong en ben ik dat stiekem ook wel. En ik heb nog best veel dingen in het leven die ik wil bereiken. Laatst had ik het natuurlijk al over mijn 5 grootste professionele dromen, maar wat zou ik op persoonlijk vlak nog willen leren, doen of denken?

Onzekerheden loslaten

Toen ik zestien was dacht ik altijd dat volwassenen had voor elkaar hadden. Volwassenen hadden genoeg geld. Nooit meer iets nodig van hun ouders. Een koophuis. En vooral: geen onzekerheden. Boy, was I wrong. Niet iedereen laat het misschien even goed zien, maar ook volwassenen zitten vol met onzekerheden, knopen en angsten. Ook ik. En ik ben er soms wel een beetje klaar mee.

Ik weet heus wel dat ik nooit al mijn onzekerheden zal kunnen loslaten, maar het zou fijn als ik dat op bepaalde vlakken toch kon. Het gaat langzaamaan beter en ik hoop door actief mee bezig te zijn, dat nog verder terug te dringen. Een langetermijnproject, zeg maar ;-).

Me dingen minder aantrekken

Sommige dingen kan ik heel goed langs mee heen laten gaan, andere dingen totaal niet. Vaak de totaal onbelangrijke dingen kan ik me aantrekken. En daardoor wakker liggen. Woelen. Graag zou ik meer het positieve van dingen in willen zien en daardoor dus ook van mezelf, om de triviale dingen des levens gemakkelijker los te laten.

Minder chaotisch leven

Manmanman, loop hier niet binnen zonder vooraf te bellen, want anders loop je zo het meest chaotische huis ter wereld in. Niet dat er nu overal zooi ligt. Nee, je kunt nog wel lopen. Maar veel dingen liggen op onlogische plekken en worden ook nog eens niet op de logische plek gelegd. Zo ben ik niet alleen in het huishouden, maar zo ben ik gewoon. Ik probeer wel to-do lijstjes te maken, maar ik vergeet ze alsnog. Of stel ze uit. Mijn hoofd is zo chaotisch, terwijl ik orde nodig heb om vooruit te kunnen. Maar hoe maak je de meest chaotische persoon een minder chaotisch persoon?  

Minder vasthouden aan de (on)zekere toekomst

Nog zo’n overblijfsel van toen ik zestien was. In mijn jongere jaren had ik natuurlijk alles al gepland. Dan en dan zou ik kinderen hebben. Dan en dan zou ik een koophuis hebben. En dan en dan zou ik getrouwd zijn. Nou, die dan en dans ben ik allang voorbij en ik heb niets van dat alles. Geeft niet, ik heb dat kunnen loslaten. Want ik heb ondanks dat namelijk een heel leuk leven. Trouwen en kinderen zijn natuurlijk niet hét recept voor geluk.

Maar soms houd ik nog steeds een beetje vast aan de toekomst. Natuurlijk is het goed om vooruit te kijken, te dromen en ernaar toe te werken, maar loslaten is ook heel sterk. En ik wilde dat ik daarin beter was. Want wat heeft het leven voor mij gepland? Geen idee. En daar wil ik oké mee zijn.

Camperreis van Oost- naar West-Amerika (of andersom)

Even iets heel luchtigs tussendoor. Nu ben ik geen wereldreiziger en helemaal geen rondreizer. Maar iets wat ik nog heel heel heel erg graag wil doen is met een camper, zo’n Winnebago jeweetwel, door Amerika reizen. Of dat nu van oost naar west is, of andersom, of langs alle nationale parken, dat maakt me niet uit. Maar het lijkt me zo gaaf. En dan hamburgers eten bij alle diners die je tegenkomt. En milkshakes. En al het andere lekkers dat Amerika te bieden heeft.

Euh ja, kinderen natuurlijk

Geen geheim. Ik ben natuurlijk ‘al’ 32. Gelukkig wil m’n vriend ook niet te oud vader worden. Maar, NU nog niet. Trouwens: enerzijds voel ik die druk wel. Vanuit de maatschappij, maar ook vanuit mezelf. Het is niet zo dat ik moeder wil worden omdat de maatschappij dat van mij vraagt, ik wil het écht zelf. Maar hoe ouder je wordt, hoe meer er van buitenaf druk op komt te staan. Meestal schud ik dat aardig van me af, want ja, ik kan niets of niemand dwingen. Ook mezelf niet. Maar soms, vind ik het ook wel moeilijk. Even in- en uitademen en ik kan weer door.

Huis kopen en inrichten

Toch blijft een huis kopen op m’n lijssie staan. Waarschijnlijk doen we dit nooit in Nederland, maar gaan we, als we ooit een huis kopen, dat doen in Spanje. Man, wat heb ik daar zin in zeg. Eindelijk een huis waar we BLIJVEN wonen. En een huis dat ik mag gaan inrichten. Want dat boeit m’n vriend toch geen hol. Nee, het wordt niet roze. Maar wel kleurrijk. Hoop ik. In ieder geval één kamer.

In het buitenland wonen

Past lekker bij mijn vorige droom. Want ja, ook al stond ik daar ooit meer dan NIET open voor, lijkt het me nu toch een hele goede ervaring. Ik denk dat in het buitenland wonen een goede les voor me gaat zijn, leuk of niet leuk. Maar ik denk vooral dat ik er op persoonlijk niveau enorm vooruitgang zal boeken. Waar dan ook, maar hopelijk in een warm land.

Wet van de Aantrekkingskracht snappen

IS ‘IE WEER! Ja, sorry. Ik kan het gewoon niet loslaten. Ik blijf erover lezen, ik volg mensen erover op Instagram en ik wil weten hoe het werkt en hoe ik het kan implementeren in mijn eigen leven. Een leerproces dus. Maar wel een hele leuke.

Is zo’n camperreis door Amerika ook wat voor jou, of doe je liever wat anders? 

[:en]So, suddenly you’re 32. What else is there to discover now? Just kidding, of course. You’re never too old to learn. To want. To do. Neither am I. Despite the gray hairs, the wrinkles and shouting ovaries, I still feel young and I secretly actually am still pretty young. And I have lots of things I want to do. The other day I wrote about my 5 biggest professional goals, but what would I like to learn, do or think on a personal level?

Let go of insecurities

When I was 16 I thought adults really had it all figured out. Adults had plenty of money. They never ever needed anything from their parents. They were all homeowners. And above all: they were so sure of themselves. Boy, was I wrong. Not everyone might show it, but all adults have insecurities, knots, and fears. As do I. And sometimes I’m done.

I know I’ll never be able to let go ALL of my insecurities, but it would be nice if I could do it on/with some aspects of my life. Things are getting better, though, and I hope by staying actively on top of things, I’ll be able to reduce them even further. A long-term project, I guess.

Not let things get to me so much

Some things I can let go, some things I can’t. Often it’s the most irrelevant things that get to me. And make me lie awake at night. Tossing and turning. I just want to see the positive in things and in myself, to be able to let go of the trivial things in life. The trivial things people say.

Have a less chaotic mind

Mannn, DO NOT, I repeat DO NOT, come over unless you call in advance. Otherwise, you’ll be stepping into the most chaotic house in the world. Not that there’s trash lying around everywhere. Nope. But a lot of things are placed somewhere you normally wouldn’t. That’s just who I am. Not just as a parttime (like 1 percent) homemaker, but mostly as a person. In general. I do make to-do lists, but I forget about them. Or postpone what’s on them. My mind is such a chaos, while I need a quiet mind to move forward. But how to turn the most chaotic person into a slightly less chaotic person?

Let go of the (in)secure future

Another thing that stuck from when I was 16. When I was younger I had it all planned out. I would have kids by then. A house by then. And be married by then. Well, all those ‘thens’ have passed and I don’t have any of those things. And that’s okay though, I was able to let go. Despite not having any of it, I have a great life. Marriage and kids are not THE recipes for happiness.

Sometimes I do stick to the future quite a bit. And of course it’s good to look ahead, to dream and work towards whatever you want, but letting go is strong. And I wish I was better at that. I don’t know what life has in store for me. And that should be okay.

Travel from east to west USA, or the other way around

An easier goal. I’m not a world traveler or a traveler per se. But there is one thing I would love to do and that is: drive a Winnebago across the US. From east to west, the other way around, or past all the national parks. I’m up for all of it. This is something I really want to do. And eat hamburgers along the way. And milkshakes. And all the other wonderful foods that the US has to offer.

Buy and decorate a house 

Buying a house will always be on top of my list,  no matter how hard I will try to let it go. A little. This is probably not something we’ll do here, right now, but maybe in a couple of years. And I’m so looking forward to that. Finally, a house where we’ll actually stay. A house I can actually decorate the way I (we?) want to. No worries, no pinks. But colors, yes. At least in one room.

Live in a foreign country

I never used to be open to that. At all. But I think living somewhere else in Europe would be a good experience for me. Whether I will like it or not. But most of all, I think I will develop so much on a personal level. Wherever that may be. But hopefully a warm country. Someday.

Understand the Law of Attraction 

AGAIN. Yep, sorry. I just can’t let it go. I keep reading about it, I follow people who live their lives that way on Instagram and I want to know how it works so I can implement it into my own life. It’s a process. But a fun one.

Have you ever lived in a foreign country?

*This article contains affiliate links. Because this was finally the right time to use them. It’s a waste to become a member of this and that and not use it. And it doesn’t cost you anything 😉 See privacy policy + disclosure for more info

[:]

Article by Johanne

Hi, ik ben Johanne! Ik ben 35 jaar en moeder van een eeneiige tweeling. Axel en James zijn mijn licht en leven, maar ik ben natuurlijk meer dan alleen mama: ik hou van werken, bloggen, lezen, schrijven en heel af en toe sociaal doen. Hoe hou ik al die ballen in de lucht? Vaker niet dan wel, maar hey, soms gaat het ook goed!

This Article Has 14 Comments
  1. Maaike schreef:

    Ja zo’n camperreis is echt tof hoor! Wij hebben een hele eigen route uitgestippeld in het westen en hebben echt enorm genoten. Canada is trouwens ook een ideaal land voor zo’n reis!

  2. irene schreef:

    Ik had dat ook heel erg, dat ik dacht dat je als volwassen mens geen onzekerheden meer hebt. Maar ik ben 27 en soms dringt het ineens door dat ik nu ook echt wel een volwassen persoon ben en dat er in wezen eigenlijk helemaal niet veel verandert. ‘t Is niet dat ik van de ene op de andere dag ineens zorgenvrij ga zijn. Maar ik moet wel zeggen dat ik alles makkelijker los kan laten doordat ik ouder word. Vroeger was een van mijn dromen ook om in het buitenland te gaan wonen en dan liefst een land met een constante aangename temperatuur. Maar voor mij hoeft het nu niet meer. Misschien dat ik er binnen een paar jaar toch weer anders over denk hoor 😉

  3. Jeanine schreef:

    Ik heb dus zelfs op mijn 28e zo’n beeld dat ik op mijn 30e alles voor elkaar heb. Maar in feite is er weinig veranderd haha. Op drie kinderen na dan. Maar dat omdat die eerste niet gepland was en de rest kwam vanzelf. Rondreizen in een camper is denk ik niet voor mij weggelegd maar ik zou wel dolgraag eens buiten Europa willen reizen. Ach wie weet komt dat wél als ik 30 ben 😉

  4. Daenelia schreef:

    Je bent nooit klaar met leren en dromen en plannen en herplannen. Tot je laatste snik denk ik dat je nog dingen wil en dat is maar goed ook. Misschien worden we allemaal wel als kind een beetje voor het lapje gehouden. Horen we niet vaak van ‘dat begrijp je later wel’, of ‘als je groot bent, dan denk je daar wel anders over’. Dat brengt toch een mysterieuze gloed aan op het volwassen zijn.
    En deze generaties die nu tussen de 25 en 45 zijn hebben ook de luxe gekend van langer ‘kind’ blijven dan generaties er voor. Je moest wel, er was geen andere keus, tenzij je geld had van je familie. Na je school, soms al vanaf 14 of 16 jaar, ging je gewoon werken. Hup, jongste bediende, koffiejuffrouw, meewerken in familiebedrijf, leerling op de bouwplaats… Onze generaties hebben geprofiteerd van het kunnen doorleren. Het is natuurlijk niet raar om te gaan trouwen als je 20 bent, als je dan al 4 jaar gewerkt hebt. Maar als je afstudeerd op je 22ste, dan wil je eerst nog 4 jaar jezelf leren kennen en werken voor je je gaat vastleggen in een relatie.
    Maar goed, zelf ben ik bezig met een spannende tijd, waarin vrij veel nare dingen lijken te gebeuren en tegelijk voel ik me sterk genoeg om het allemaal aan te kunnen. Dát is dan wel weer een voordeel van de levenservaring van een ouwe taart.

  5. Julie schreef:

    I enjoyed reading this. Makes me think of what I want to change about myself while I am in my 30s.

  6. Your goals sound like so much fun! What a great way to look at life. 🙂

  7. ShootingStarsMag schreef:

    All great things! I don’t know if I’ll ever LIVE in a foreign country, but I would like to visit more countries – I’ve only been to London, England. It would kind of cool to live there for like a month or two, but I don’t know how that would work out…we’ll see! I do want to travel more. I’m getting more and more into it as I get older. 🙂

    -Lauren

  8. Romy schreef:

    Heel herkenbaar wat je zegt over de gedachte dat je het over X jaar allemaal voor elkaar had. Mijn leven is ook totaal anders gelopen dan ik altijd had verwacht. Soms frustreert dat me, maar ik probeer er ook wel steeds meer oké mee te zijn. Dat is al een heel mooi doel op zich! En wat gaaf ook, die camperreis naar Amerika! En je droom om in het buitenland te wonen in een koophuis is natuurlijk ook prachtig. Ik hoop dat je heel veel van deze dingen kunt waarmaken de komende jaren 🙂

  9. Je hebt het dus nog druk genoeg, zo te zien! Gelukkig heb je daar nog zoooo veel tijd voor, want 32 is nog piepjong hoor!

  10. Michelle schreef:

    Weer zo herkenbaar. Ik word dit jaar dertig en nog steeds wil ik van die onzekerheid af (die onzekerheid waarvan je vroeger inderdaad dacht dat dat over is als je eenmaal volwassen bent). En ook minder chaotisch zijn en minder van mensen aantrekken. Misschien komt dat allemaal ooit nog goed haha. Die reis lijkt mij ook erg gaaf!

  11. Dani schreef:

    Het chaotische komt me bekend voor. Bijzonder want in mijn werk ben ik alles behalve chaotisch.

  12. Sarah schreef:

    Vroeger dacht ik ook altijd dat zelfzeker(der) zijn bij het volwassen worden hoorde. Maar, nope. Dan ben ik als een gek aan al mijn ‘aandachtspunten’ aan het werken, komt er wel weer iets nieuws om de hoek kijken waar ik weer nachten van wakker lig.

    Wat je zegt over kinderen vind ik ook herkenbaar. Ik word dit jaar 30 en voel die druk van buitenaf ontzettend hard. Maar ook vanuit mezelf is er een soort druk ontstaan. Ik wil namelijk heel graag een kind, maar NU nog niet. En dat kan moeilijk zijn, ja! Ik voel de biologische klok echt wel tikken. En soms heb ik schrik dat ik, van zodra ik er écht klaar voor ben, te laat ga zijn. Ofzo. Zo’n camperreis door Amerika zie ik alleen al zitten om wat te ontspannen; om al die onzekerheden en baby-gedachten wat te vergeten 😉

    • Johanne schreef:

      Haha, oh, ik snap precies wat je bedoelt! Lekker een verre reis doen om alle zorgen van hier te vergeten. Die biologische klok is een b*tch. Op m’n 30ste voelde ik die druk ook, maar kon ik nog accepteren dat het nog niet zo ver was… maar nu 👀

  13. Eva schreef:

    Wat een fijne blogpost, het is altijd zo inspirerend om over andermans dromen te lezen! En wat een fijne heb je zeg, de combinatie van mindfulness en reizen is erg herkenbaar 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *