[:nl]Gezonder leven: waaromlukt het me maar niet?! (+wat ik eraan ga doen)[:en]A Healthy Lifestyle: WHY can’t I do it?! (+ this is my ‘plan’)[:]

[:nl]De zomer is weer in aantocht. En dat betekent voor de verandering eens dat iedereen weer ‘bikini ready’ moet (moet?) zijn. Gaaaap. Naja, niet per se gaap. Meer: help. Ieder jaar rond maart neem ik het mezelf namelijk ook voor: gezond eten Johanne, want we staan in juni weer op het strand! Meer bewegen Johanne, want in juni staan we weer op eerder genoemd strand! Ik begin altijd wel aardig, hoor. Een weekje hartstikke gezond eten. Geen patat meer. Minder saus (ik kan niet zonder saus). En een rondje om het huis rennen. Hartstikke goed, maar tegen de tijd dat het april is zit ik alweer als een kansloze op de bank. De enige beweging die ik dan nog krijg is mijn tweewekelijkse wandeling naar de supermarkt.

Ik ben niet dik. Ik mag niet klagen. En ik zou me prima kunnen vertonen in een bikini. Maar toch zou ik me echt een keertje bikini-klaar willen voelen. En gezond vooral. Energiek. Maar weet je wat nu echt roet in het eten gooit? ETEN. Ja, per ongeluk een grapje erin verwerkt. Het bewegen, naja, dat lukt me tegenwoordig wel weer (ik heb me er maar weer eens overheen gezet. Met dat mooie weer is het toch zonde om binnen te zitten). Maar dat eten. Mien god (always a Groninger), wat een drama. Wat ‘n boudel, zoals we dat ook in Groningen zeggen.

Een week zonder patat. Een week met kleinere bordjes pasta. Of een week vol salades. Ik kan het wel. Maar na een week kwijl ik alles onder als ik naar het bord van mijn vriend kijk. Want weet je wat de grap is? Hij moet juist aankomen. Hij kan het zich niet veroorloven om minder te eten, dus ik ga hem ook niet vragen om met mij mee te doen. Maar dat betekent dus dat ik sterk moet zijn en dat ben ik niet. Dus na een weekje ben ik weer terug bij af.

Waarom is eten zo lekker?

En ik weet heus wel dat alles om balans gaat. Ik zeg het tegen alles en iedereen over alles en iedereen, maar als ik er plots zelfs iets mee moet is alle balans weg. Want, wat nou als ik één keer per week patat eet, dat is niet zo erg toch? Of een dik bord pasta? Probleem is dat ik het vaak niet bij één keer per week kan houden. En kleine porties eten ging een tijdje goed, maar euhm, nu niet meer. WAAAAROM IS ETEN ZO LEKKER??? Het enige dat ik eigenlijk moet doen is: kleinere porties, minder vet, minder suiker, minder zout en meer bewegen. Dat betekent een aanpassing. Dat betekent een nieuwe mindset aanmeten. En dat betekent vooral: denk eens aan je gezondheid, Johanne!!!

Goed. Ik ben niet iemand die in problemen denkt, dus ik zoek graag oplossingen voor wat er speelt. En dat moet ik nu, na jarenlange negeeracties, toch een keer doen. Ik heb welgeteld één maand om mezelf op orde te krijgen.

Wat ga ik doen om gezonder te leven?

Mijn proble(e)m(en): Ik vind gezond eten saai. Ik varieer niet genoeg als ik gezond eet. Ik heb geen doorzettingsvermogen. En ik ben bang dat ik iets mis als ik die aangeboden hamburger oversla. Als ik nee zeg op McDonalds.

De oplossing:

1. Zeker 15 gezonde recepten opschrijven die ik kan hergebruiken. Dus dat betekent dat ik mijn Pinterest-recepten er nog eens op na sla. De juiste recepten opschrijf. En nieuwe recepten, waar dan ook, vind. Het is niet alsof ik altijd ongezond eet. Dus mijn kippetje met rijst en groentes mag blijven. Net als de thaise kokossoep en zalm met salade. Maar goed, daar kan ik niet op blijven teren.
2. Een patatje/hamburgertje/dikke bak pasta één keer per week accepteren. Het is natuurlijk niet erg om soms ongezond te eten. Maar om resultaat te zien, of in mijn geval, te voelen vooral, is doorzetten wel van belang. Ik wil me energieker voelen met mijn huidige dieet ga ik dat niet bereiken. Ik moet wel gewoon accepteren dat ik af en toe (1x per week?) zal zondigen. Mag ook, zolang ik er maar bij blijf bewegen. En m’n groentjes binnenkrijg. Ik heb dus een vriend die niet heel erg fan van is van groenten (iets met Spaans. Bedoel, hij noemt groenten planten) en ik pas me daar soms teveel aan aan.
3. Ongezonde recepten gezonder maken. Ja, dus in plaats van dat biefstukje met patat, een biefstukje met een handjevol patat en sla. In plaats van een dikke lading saus over mijn wrap, een kleiner wrapje met minder saus. Nee, ik hoef niet af te vallen. Maar te vol zitten, je ongezond voelen en een opgeblazen gevoel hebben is ook niet fijn. Daar moeten we vanaf dus.
4. Motivatie opschrijven. Niet korte termijn (bikini-ready…wat is dat ook?), maar lange termijn. Dus gezondheid. Energie. Huid. Dat soort dingen. Zoals ik al eerder heb gezegd is een goede intrinsieke motivatie zo belangrijk als je dingen wil doorzetten. Voor mij is het heel belangrijk om me gezond en sterk te voelen al voordat ik zwanger word (wanneer dat ik ook mag zijn 😉 maar jaren zal het niet meer duren). Dat vind ik heel belangrijk en daarom denk ik, hoop ik, dat ik na mijn vakantie kan doorzetten. Blijf sporten. Gezonder blijf eten. En me energieker en beter voel.

Je bent zo oud als je je voelt 

Ik ben nog maar 32 en soms ben ik zo futloos als een…veel ouder persoon. Ik weet ook wel dat een fulltime baan, lange dagen en stress daaraan bijdragen, maar ik ben ervan overtuigd dat ik me ondanks die dingen veel beter kan voelen. Sporten is al een dingetje natuurlijk (en eeeindelijk houd ik het eens vol), maar eten blijkbaar nog meer. Echt, ongeleid projectiel.

Maar goed, ik heb laatst dus mijn motivatie uitgesproken tegenover mijn beste vriendinnetje, dus dat was al stap één. Waarom ik dan nu nog niet ben begonnen met gezond eten? Stap voor stap, I guess. Blijkbaar zit ik niet zo in elkaar dat ik allerlei veranderingen tegelijk kan doorvoeren. Dus dat ga ik ook niet meer proberen. Daarom stap voor stap en nu ik mijn beweging weer aardig onder controle heb, begin ik met fase 2: gezond(er) eten. Duim voor me! 

Zo, dat was mijn relaas van vandaag. Oh, en lees ook eens mijn gezeur over het sportaspect van gezonder leven. Gewoon doen. Is leuk. Komt alles samen, enzo.

Wie herkent dit probleem? Wie heeft nog gezonde recepten voor me? 😉

[:en](Hey everyone, sorry, just a little GDPR-note: because of the new privacy law as from today, in order to respond you need to click on the two boxes below. 1) ‘Bewaar mijn naam’ (save my name, email and website in this browser for the next time I comment) and 2) ‘Laat je een reactie achter? Dan ga je akkoord’ (If you want to respond, you agree to the anonymous cookie storage on my website). I’m sorry, I haven’t been able to figure out how to change/add these in English. Basically, nothing has changed, it’s just part of new European privacy law)

Summer is finally approaching. And that means, once again, that everyone ‘needs’ to be ‘bikini ready’. Yawn. Or you know, not yawn per se. More: help. Every year around March I tell myself: eat healthy Johanne, we’ll be on the beach again in June! Exercise more Johanne, we’ll be on that same beach in June! I always start out okay. One week of incredibly healthy food. No more fries. Less sauce (I can’t live without sauce). Jog around the house. All great things until it’s April and I’m back on the couch doing nothing. The only exercise I then get is my walk to the supermarket.

I’m not fat. I can’t complain. I could easily show up in a bikini right now. But I would love to actually FEEL bikini ready for once. And healthy, mostly. Energetic. And you know what really messes things up? FOOD. The exercise part I actually kinda have under control right now (I got over the whole ‘too much work’ thing. It’s a waste to be inside with this weather anyway). But the food part. My god. Such drama. Much ruin diet (doge).

A week without fries. One week with smaller portions of pasta. One salad-filled week. I can do it, yeah. But after a week I just drool onto my boyfriend’s plate when I see what he’s eating. Because you know what’s the joke here? He can’t afford to lose any weight. Or to eat less, so I’m not going to ask him to participate in my healthy eating efforts. That does mean that I have to be strong. And I’m not. So after a week, I’m back to square one.

Why do I love food so much?

And I actually do know it’s all about balance. I tell anything and anyone about anything and everything, but when I have to deal with it the balance is gone. Eating fries once a week isn’t so bad is it? Or a big plate of pasta? Problem is that I often can’t stick to the one ‘cheat’ a week. And eating smaller portions goes well until it doesn’t. The only thing I have to do is: eat smaller portions, less fat, less sugar, less salt and exercise more. And that means an adjustment. A new mindset. And that mostly means: think about your health, Johanne!!!

Okay. I’m not someone who likes to think in problems, I automatically search for solutions (even if I don’t always execute them, ha). And I have to find one, after years and years of ignoring my ‘problem’. I have one month to get myself on the right track.

My problem(s): I’m scared to eat healthy because I think it’s boring. I don’t vary enough when I do eat healthily. I have no perseverance. I’m scared that I’ll miss something (whatever that may be) when I skip a burger. When I say no to McDonald’s.

How will I come to terms with a healthy lifestyle?

The Solution:

1. Write down at least 15 healthy recipes I can reuse. That means researching my Pinterest board for healthy stuff. Write down everything I can find. Find new recipes elsewhere. And it’s not like I ALWAYS eat unhealthily. So my chicken with rice and veggies can stay. Just like my Thai coconut soup and my salmon with salad. They’re just not enough.
2. Accept fries/hamburger/big plate of paste once per week. Of course, it’s not bad to eat something unhealthy every once in a while. But to see results, or in my case, feel results, I need to make an actual effort. I want to feel more energetic and with my current diet, I can’t. I still need to accept that sometimes I will eat my fries with mayo. And that’s okay, as long as I stick to my current exercise regimen (regimen, yeah right). And as long as I keep eating my veggies. I have a boyfriend who’s not too fond of vegetables (something to do with being Spanish? I mean, he calls vegetables plants) and I adjust to his lifestyle a little too much sometimes.
3. Make unhealthy recipes healthier. Yes, so that means instead of a steak and fries, a steak and fewer fries and a salad. And instead of a big layer of sauce all over my wrap, I need to eat a smaller wrap with less sauce. No, I don’t need to lose weight. But being too full all the time, feeling unhealthy and bloated ain’t no fun either. So we needs to get rid of that!
4. Write down motivation. Not the short term one (bikini ready…what is that even?), but the long-term one. Health. Energy. Skin. Those kinds of things. As I said before, a good intrinsic motivation is so important if you want to stick to something. To me, it’s important to feel healthy and strong before I get pregnant (WHENEVER that may be!). That’s very important to me, and that’s why, I think, I hope, I can’t keep doing this even after my vacation in Spain. Keep running. Keep eating healthy foods. Keep feeling more energetic.

You’re as old as you feel

I’m only 32 you know, but sometimes I feel so washed-out. I feel older. I know that a fulltime job, long days and stress contribute to that, but I’m convinced that I can feel so much better despite those things. Exercising is already a thing for me (and I’m finally able to run twice a week), but eating is even more of a thing. Apparently.

Anyway, I was talking to my best friend a couple of weeks ago and I told her about my motivation. So I guess that was step one. Why I haven’t started eating healthy yet, you ask? Well, I guess I’m a step by step kinda girl (the tv-show one too). Apparently, I’m not someone who can handle several changes at once. So I’m not going to try. That’s why my step by step approach feels better. Now that I’ve gotten the exercise part under control, it’s time for the next one: eat healthier. Think good thoughts!

Who recognizes this problem? Also, who has some awesome healthy recipes for me? 😉

[:]