10 fijne dingen die mijn maand nóg beter maakten: juli – emigratie-editie

Ik kan eigenlijk alleen maar lachen om mijn gebrek aan consistentie. ik bak er echt niks van. Hoe graag ik ook wil, structuur is niet mijn ding. Zelfs zoiets positiefs als een lijstje. Het lukt me niet om er een maandelijks iets van te maken. Beloofde ik in maart 2019 nog beterschap, kwam er volgens in november 2019 pas weer een nieuwe. Nou, dat was ook meteen de laatste in de reeks. Bijna vier jaar later breng ik ‘m toch maar weer terug. Want ik had er ineens weer zin in en ik dacht: als ik toch eens één ding op mijn blog kan laten terugkomen, misschien ga ik dan ook meer over andere dingen bloggen. Eh, het is het proberen waard. Waarschijnlijk ben ik het volgende maand alweer vergeten, ondanks dat het nu in mijn agenda staat. Ik ken mezelf 😬.

Eindelijk mét vriend genieten van ons nieuwe huis

Rond 9 juni verhuisden we naar ons nieuwe huis in Spanje, maar een paar dagen later moest mijn vriend alweer voor werk naar de VS. Daar zat ik dan, alleen in ons nieuwe huis, in een nieuw land met mijn twee peuters. Pittig vond ik dat. Heel pittig. Ik kon niet echt genieten en werd steeds vermoeider en vermoeider. Toen mijn vriend op de laatste dag van juni eindelijk thuis kwam, kon ik eindelijk een beetje tot rust komen. En konden we samen genieten van het huis en onze nieuwe woonplaats.

Voor het eerst het thuis-gevoel hebben

Dat had ik toen ik voor het eerst ‘s avonds alleen met mijn vriend op de bank zat. Ineens dacht ik: ja, dit is het. Dit is wat ik altijd voelde. Dus dat was fijn.

Fubar 

Tijdens dat thuis-gevoel herontdekken, keken we een leuke serie: Fubar. Een Netflix-serie met Arnold Schwarzenegger. Oprecht een héle leuk serie vol met actie en humor. Niet per se heel goed, maar gewoon echt leuk. Genieten geblazen.

Too Late – Colleen Hoover 

Fijn is misschien niet het goede woord voor dit boek. Immers, in de disclaimer staat al ‘murder, sexual assault and drug use’. Dat een boek überhaupt een disclaimer nodig heeft, vind ik nogal wat. Goed, een erg vrolijk en liefhebbend boek is het dus niet, maar tsja, wat kan ik zeggen. Wel weer dermate des Colleen Hoovers dat ik het boek in bijna één ruk uit heb gelezen. 

Uitslapen 

Dat onze jongens goede slapers zijn, wisten we al. Maar zulke goede slapers?! Ze gaan hier in Spanje natuurlijk niet altijd stipt om 19.00 uur naar bed, maar zelfs al liggen ze er om 20.00 uur in. Ze zijn over het algemeen niet voor 08.30 ‘s ochtends wakker. Vaak rond een uurtje of 9.30 uur. 

Stranddagen 

We wonen aan de kust, dus zijn logischerwijs ook zo bij het strand. Dus we hebben er al heel wat stranddagen op zitten. Of eigenlijk, strandavonden. Een echte Galiciër (denk ik) gaat niet overdag naar het strand, maar pas tegen een uurtje of 18.00 uur. Dus ja, af en toe zijn de jongens ook lekker Spaans en gaan ze pas rond een uurtje of 22.00 uur slapen. En soms liggen ze er gewoon om 19.00 uur in. Balans. 

Eindelijk weer in bikini durven 

Eerlijk is eerlijk, ook met mijn ‘oude’ lichaam voelde ik mij nooit 100 procent op mijn gemak in een bikini of badpak. Dus dat zal misschien ook nooit gebeuren, maar ik heb me weleens onzekerder gevoeld. De eerste twee jaar na de geboorte van A&J had ik er erg veel moeite mee, ook omdat ik het erg vond dat ik mijn oude lichaam waarschijnlijk nooit meer terug zou krijgen. Nu denk ik: boeiend. A) het heeft twee mooie kindjes gedragen en B) ik ben 37. Alles wat er de afgelopen jaren is veranderd is heel normaal en natuurlijk. Dus get over it. Eenmaal op het strand is dat natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, maar het voelt wel enigszins bevrijdend om gewoon in bikini of badpak over het strand te lopen zonder het gevoel te hebben mezelf te moeten bedekken.

Lekkers bakken 

Ik vind bakken leuk, maar alleen als het niet te ingewikkeld is. Ik had een aantal ingrediënten in huis waarvan ik niet wist wat ik ermee aan moest, dus ik ging ermee bakken. Van oude bananen maakte ik bananenbroodcupcakes en van pompoen op de THT-datum maakte ik lekkere pompoencupcakes (het recept is pompoenbrood, maar ik heb er gewoon cupcakes van gemaakt en ze minder lang in de oven gedaan). Chocola heb ik nooit zo’n probleem mee om op te eten, maar in plaats van los opeten maakte ik er een heerlijk simpele brownie van. Een van de makkelijkste brownies ooit en het stelde absoluut niet teleur. 

Weekje naar Nederland

Eind juli gingen we een week naar Nederland. Natuurlijk om mijn ouders en enige broertje die nog in Nederland wonen te zien, maar ook om te werken. Het was heel fijn om te zien dat Axel en James zich er na drie maanden gewoon weer thuis voelden en er absoluut niets in de relatie tussen mijn ouders en kindjes was veranderd. Heel fijn. Het was alleen héél erg jammer dat James een mega keelontsteking kreeg en Axel ook een paar daagjes ziek was. Zo sneu. 

Energie terug

Voor mijn fijne dingen-top 10 had ik alvast ‘energie terug’ opgeschreven. Als de boys niet ziek waren geworden, was dat waarschijnlijk ook zo gebleven. Maar goed, gebroken nachten en twee spoedbezoekjes aan het ziekenhuis doen veel met een mens. 

In ieder geval, ik had maandenlang een knagend vermoeid gevoel waar in juni ook nog eens een (nu) vermoedelijke keelontsteking bij kwam, waardoor ik me nog 10x vermoeider voelde. Toen mijn vriend eenmaal thuis kwam van de VS en we weer een beetje in een normaal ritme kwamen, voelde ik me weer iets meer mezelf. 

Bak jij veel/vaak?