10 dingen die mijn maand nóg beter maakten | Oktoberrrrrfest (grapje)

In maart schreef ik mijn laatste ‘10 dingen…’. Dat was geen bewuste beslissing. Het was niet dat ik dacht: klaar met die maandoverzichten. Weg ermee. Nee, het liep gewoon even niet. Zoals je waarschijnlijk wel hebt kunnen zien, heb ik het afgelopen halfjaar niet actief geblogd. Ik vind het irritant om zo vaag te blijven, maar voor nu (meer duidelijkheid volgt) doe ik dat wel. De vage uitleg is dat ik er geen ruimte voor in mijn hoofd had. Ik moest persoonlijk wat dingen verwerken en had het op andere vlakken heel druk. Anyway. Na maanden afwezig te zijn geweest, heb ik mijn lieve maandoverzichtje weer van het stof ontdaan en presenteer ik je bij dezen de oktober-editie. I’m setting myself up for failure, met zulke aankondigingen. Want zo spannend was mijn maand niet. 🤠

Lief vriendinnetje kreeg een kindje

Mijn lieve vriendinnetje is afgelopen week bevallen van haar derde kindje en ik ben zo blij voor haar. Ik kan me natuurlijk niet voorstellen hoe het is om voor het eerst zo’n mooi poppetje in je armen te hebben, maar ik voelde wel veel geluk voor haar. Zo blij dat ze nu nóg een mooi kindje mag zien opgroeien. 

Banjeren, kletsen en eten met twee andere lieve vriendinnetjes 

Toen ik ooit volwassen werd, vreesde ik ervoor dat ik nooit meer nieuwe vriendinnen zou vinden. Boy, was I wrong. Deze twee meiden heb ik allebei in Groningen leren kennen. En hoewel we niet meer samenwerken, hebben we nog steeds iedere week contact en zien we elkaar zo vaak als we kunnen. Dat is helaas niet zo vaak als we willen, want we wonen niet bij elkaar om de hoek. Maar, als we elkaar zien dan is het altijd goed. We kunnen over alles praten, houden alle drie evenveel van eten en zijn eerlijk tegen elkaar. Heerlijk. 

Wederom (voor de zoveelste keer) beseffen dat leuke en lieve ‘collega’s’ zó belangrijk zijn

Afgelopen week viel er op kantoor iets voor. Het was niet leuk, maar ik merkte wederom dat we – ondanks diverse wisselingen van de wacht – er altijd voor elkaar zijn. We elkaar lief vinden, respecteren en voor elkaar opkomen. Zonder hen weet ik niet of ik nog wel zo vaak in Groningen zou komen. 

Trotse zus mogen zijn 

Eén van mijn broertjes mocht begin oktober zijn masterdiploma in ontvangst nemen en ik was weer en trotse zus. Ik ben altijd trots op al mijn broertjes, maar dat gevoel versterkt natuurlijk bij dit soort moment. En de lieve jongen nam ons achteraf ook nog eens ALLEMAAL mee uit eten. 

Lekker koffietentje ontdekt in Nieuwegein 

Nieuwegein is geen Utrecht. Nieuwegein is geen Groningen.Nieuwegein is….Nieuwegein. Sorry voor de echies/eggies onder ons. Het winkelcentrum is oké, maar verder vind ik het niet zo spannend. Mijn ouders en één van mijn broertjes kwamen laatst op bezoek en we zochten een leuk plekje om koffie te drinken. We belandden bij Black Souls Coffee en we waren niet teleurgesteld. Wat een hippe plek zo midden in Nieuwegein. En als je wil, kun je er meteen een tattoo laten zetten. Serieus, koffie + tattoos = leuk. Oh, en ze hebben er een puppy! Een Berner Sennen/Sint Bernard mix. Fluffy!

Een eerste opdracht voor nieuwe opdrachtgever succesvol afronden 

Laat ik vooropstellen dat ik geen freelancer ben met honderden opdrachtgevers. Hoe graag ik ook zou willen, acquisitie en netwerken zijn niet mijn ding. Ja, ik heb af en toe een opdrachtgever naast mijn grote opdrachtgever, maar niet iedere week of maand. En dat hoeft gelukkig ook niet, maar het zou wel leuk zijn. Toen ik laatst een blog mocht schrijven voor een bedrijf vond ik het dan ook doodeng, want: help, nieuw! Ik deed keihard mijn best en werd gelukkig beloond met positieve reacties. Hopelijk mag ik veel vaker iets voor ze doen. 

Romy eindelijk weer zien

De laatste keer dat Romy en ik elkaar zagen was alweer flink wat maanden geleden. Zonde, want we hebben het altijd gezellig met elkaar. Ondanks dat we elkaar nog niet zo lang kennen en elkaar niet regelmatig spreken, is het nooit ongemakkelijk. Het praten gaat vanzelf en ook zitten we vaak wel op één lijn met wat te doen, waar heen te gaan etc. Dit vind ik oprecht het leukste aan het hebben van een blog: fijne mensen leren kennen, of dat nu online blijft of zich offline verder ontwikkelt. 

Twee super leuke haarbandjes ontvangen 

Ik loop sinds een tijdje rond met enorme uitgroei en dat probeer ik met man en macht te verbergen met onder meer haarbandjes. Laatst had ik twee besteld via AliExpress en ze zijn a) superleuk en b) heel comfy om te dragen. 

Ik kocht de derde haarband op de 4e rij en de onderste haarband op het tweede plaatje. 

Zwemmen herontdekt 

Zwembaden heb ik jarenlang professioneel ontweken. Ik zag de lol er niet van in, het leek me maar koud en dat het goed voor je was kon me gestolen worden. Tot een paar weken geleden. Na alweer enkele weken op mijn luie reet te hebben gezeten (ja, deze blog mag je alweer negeren), werd het weer tijd voor actie. Ik dacht dat het beter was om samen iets met mijn vriend te gaan doen, dus het werd zwemmen. Gelukkig is er in Nieuwegein een prima zwembad in de buurt, dus daar gaan we sinds enkele weken iedere zondag heen. En weet je wat? Het is best leuk, helemaal niet koud en voelt hartstikke gezond. Na het zwemmen voel ik me tien keer beter na een drukke werkweek. Aanrader dus. 

Doodgaan van het lachen om ‘Een zwembad voor vissen’

Mijn vriend en ik zijn hier en daar naar huizen aan het kijken. Hij spreekt dus geen Nederlands (of ja, een beetje, maar niet voldoende) en wij communiceren daarom in het Engels. Hij vond een mooie huis met een vijver, maar wist volgens mij niet zo goed hoe een vijver in het Engels weet. Dus hij zei: ‘Look, a swimming pool for fish’. Nou, ik ging helemaal stuk. Heb sinds lange tijd niet zo hard gelachen. Ik zag de vissen al uit hun zwembad komen met een handdoekje om. Oké, is voor jullie waarschijnlijk helemaal niet grappig, maar bij mij rolden de tranen over m’n wangen. Een goede afsluiter van de maand, vond ik zo.

Zwem jij nog weleens?