[:nl]Met de zomervakantie in het vooruitzicht denken we allemaal aan onze aanstaande vakanties. Sommigen blijven misschien wel thuis en hopen er op mooi weer, anderen zoeken het elders in Europa op of zelfs verder. Mijn vriend en ik houden van reizen, maar aankomende zomer gaan we het niet heel spannend maken. We blijven een weekje bij mijn schoonouders in Galicië in Spanje. Ze wonen in een prachtig gebied met heel veel groen en naast de zee. Niet slecht hoor! Helemaal niet slecht (eigenlijk ook wel een plekje voor op je lijst). Maar als we deze zomer iets meer tijd (en geld) hadden gehad, hadden we iets anders gedaan. Waren we naar een mooi ver oord gegaan. Of naar een land waar we eerder nog niet samen geweest. Waar willen wij binnen nu en vijf jaar nog naartoe? Ok, ik zeg wij. Ik bedoel ik.
[:nl]Durf, lach, wees: drie dingen die mijn broertjes mij per ongeluk hebben geleerd [:en]Dare, laugh, be: three things my brothers unknowingly taught me[:]
[:nl]Ik heb drie jongere broertjes. Toen ik jong was vond ik ze maar wat irritant. Niet dat we niet goed met elkaar konden opschieten, maar op zo’n jonge leeftijd botert het gewoon niet altijd even goed. Met mijn oudste (jongere) broertje scheel ik slechts anderhalf jaar. Doordat we zo dichtbij elkaar zaten in leeftijd, botsten we veel. Met mijn andere broertjes iets minder, maar ik moest en zou altijd die grote zus zijn die het beter wist, dus daar had ik ook geregeld ruzie mee. Als grote zus vond ik gewoon dat ik de slimste was en het beter wist. Ik was bazig. Maar nu we allemaal volwassen zijn merk ik ook dat ik veel van hen heb geleerd. Het was heus niet alleen maar geven (in mijn optiek dan), maar ook nemen.
Food is life: 10 x hierdoor verdwijnt mijn zelfcontrole als sneeuw voor de zon
Ja hoor, heb je haar weer met een post over eten. Ik kan er niets aan doen! Ik houd te veel van eten. Er zijn zo veel lekkere dingen op deze planeet, dat ik soms van gekkigheid niet meer weet hoe het zit. Food is life zeggen ze weleens hè? Nou, dat is het in mijn geval zeker. Maar ja, gezond eten is daarom dus een probleem voor mij. Want dat wil ik stiekem heel graag. Nee, ik ben niet dik. Ja, ik zou wel graag wat strakker willen zijn. Ik weet dat ik ook moet sporten om dat te bereiken. Maareh, niet te snel hoor! Eén ding tegelijk. Dus eerst gezond eten en dan krijg ik hopelijk ook de energie (en zin) om te sporten. Welke verleidingen zijn voor mij het allergrootst?
[:nl]Hoe ‘The Life-Changing Magic of Not Giving a F*ck’ mijn leven nauwelijks veranderde [:en]How ‘The Life-Changing Magic of Not Giving a F*ck’ barely changed my life [:]
[:nl]The Life-Changing Magic of Not Giving a Fuck gaat niet over het hebben van een georganiseerde kast en een heldere geest (zie Marie Kondo), maar over hoe jij je leven zo kunt organiseren zoals jij dat wilt, zonder dat je je daarbij druk maakt om de gevoelens van anderen. Ik begon aan dit boek omdat ik dacht dat te veel dingen me te veel ‘f*cks’ konden schelen. Maar eigenlijk viel me dat heel erg mee en ben ik na tig bladzijden gestopt met lezen en heb ik de laatste pagina’s doorgebladerd. Het duurde me eerlijk gezegd te lang voordat schrijfster Sarah Knight bij het nuttige gedeelte kwam. En wat blijkt? Ik voer eigenlijk al best veel van haar tips uit.
[:nl]Twaalf tv-series die je oud en nostalgisch laten voelen [:en]Twelve tv shows that will make you feel old and nostalgic [:]
[:nl]
Wie is er nog meer zo’n megafan van series? Voor zolang als ik me kan herinneren ben ik een echte serieverslaafde. Vroegah, toen alleen nog The A-Team op tv was, kon ik het nog binnen de berken houden, want ja. Dat was toch het enige wat op tv was en ik was, euh hoe oud? Vijf jaar ofzo. Dus dan heb je nog je ouders die je in toom houden. Maar toen ik een tiener werd, ging ik los. Samen met mijn vader, broertjes en soms moeder keek ik naar Buffy the Vampire Slayer en ‘s avonds laat stiekem (mocht van papa) naar Friends en Seinfeld. Gilmore Girls was een groot favoriet van mijn moeder en mij. Later (en nu nog steeds) keek ik het liefst tientallen series tegelijk. Onlangs zag ik het tweede seizoen van Fuller House en ik kreeg daar echt mega nostalgische gevoelens van. Dus ik begon na te denken welke series ik vroeger allemaal keek. Ik kan je vertellen, ik heb al best veel gezien. Dit zijn twaalf afgelopen series die voor altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben.
[:nl]Waarom ik bijna geen make-up draag [:en]Why I almost don’t wear any makeup [:]
[:nl]Oogpotlood, mascara en een klein beetje potlood op mijn wenkbrauwen. Dat is alle make-up die ik op één dag draag. Nu zullen er veel zijn die zeggen: dat is meer dan ik draag! Maar er zullen ook genoeg zijn die zich afvragen waarom ik niet de moeite neem om wat foundation, lipstick of highlighter te dragen. Terecht ook, want waarom niet? Maar aan de andere kant vind ik het ook belangrijk om het belang van au naturel te benadrukken.
[:nl]7x dit vind ik leuker aan volwassen worden dan ik dacht[:en]7 things I didn’t expect to like about adulting [:]
[:nl]To do: leef meer en maak je niet zo druk [:en]To do: live more, worry less and make it happen[:]
[:nl]Ik maak me altijd zorgen over alles. Ik maak al een probleem van iets wat helemaal geen probleem is. En ik heb geen ‘ja en’, maar een ‘ja maar’ instelling. Altijd zie ik beren op de weg. Of in ieder geval, in de eerste instantie. Want uiteindelijk geloof ik alsnog in het eerst-zien-dan-geloven-principe. Dus hoe bezorgd, angstig of terughoudend ik ook ben, ik wil uitzoeken of die onzekerheden gegrond zijn of niet.
The Unsuccessful Adulting TAG
[:nl]Quarter life: 3 dingen waar twintigers en dertigers mee te maken krijgen[:en]Quarter life: 3 things today’s twenty and thirty-year-olds deal with [:]
[:nl]Ze noemen het een dertigersdilemma, maar ik denk dat je het gerust ook een twintigersdilemma mag noemen. Een midlife crisis, maar dan anders. Een quarter life crisis eigenlijk (daaronder mogen dertigers zich ook wel scharen toch?). Dat moment in jouw leven waarin iedereen van jou verwacht dat je keuzes maakt en verantwoordelijkheid neemt. Wat een zware lading, niet? Toen je begin twintig was en je nog studeerde, mocht je van alles en lag je hele toekomst voor je. En ineens, plotsklaps is dat over en verwacht men dat je volwassen bent en keuzes maakt. Trek je er niets van aan. Zoals ik weleens eerder heb gezegd, jij hebt de regie over je eigen leven. Dus jij bepaalt zelf wel wanneer jij wat moet doen. Maar waar hebben veel van ons twintigers en dertigers nou eigenlijk mee te kampen? Welke druk voelen wij millennials van onszelf én van buitenaf?
