Terugblik 2021: zwaar, mooi & vol vooruitgang

Waar 2020 vooral een jaar van stilstand en verdriet bleek, was 2021 een jaar waarin ik weer vooruit durfde te kijken. Een jaar waarin de jongens grote stappen maakten en ik daarmee uit een diep dal kroop. Dit zijn mijn hoogtepunten van 2021. 

Eerste verjaardag Axel en James

Een eerste verjaardag is altijd speciaal, maar gezien hun geschiedenis voelde het voor ons éxtra speciaal. Helaas konden we het door corona maar heel klein vieren (alleen met opa en oma – mijn vader en moeder), maar desondanks was het een mooie en vooral dankbare dag. Dankbaar dat de jongens er zijn en geen tekenen vertonen van schade door hun vroeggeboorte en alles erna. 

Veel mijlpalen 

Toen de jongens eenmaal één jaar waren, volgden de mijlpalen elkaar niet snel genoeg op. Ineens konden ze zitten, staan, aten ze met de pot mee, sliepen ze de nachten door (met behulp van een slaapcoach, dat dan weer wel). Ineens liepen ze, toonden ze duidelijke affectie en begonnen ze met praten. We hebben zoveel moois mogen zien van Axel en James dit jaar. Nogmaals: al die mijlpalen laat zo mooi zien dat er (voor nu) geen blijvende schade is. Hoewel de jongens enigszins achterlopen met praten, maak ik me daarover absoluut geen zorgen. Ze staan niet stil (letterlijk ook niet, trouwens) en daar gaat het om. De rest komt vanzelf. 

EMDR en coping 

Begin januari durfde ik eindelijk de stap te nemen. Ik maakte een afspraak met de huisarts en zij gaf me een verwijzing voor EMDR. Door drukte in de ggz kon ik er in juni pas terecht, maar uiteindelijk was dat misschien ook goed. In de tussentijd kon ik een deel zelf nog verwerken en de rest met behulp van mijn fantastische psycholoog. Wat ben ik blij dat ik uiteindelijk bij haar terecht ben gekomen. En het heeft geholpen. Ik word ‘s nachts niet meer wakker denkende dat ik iets naars zie. Ik ben vrolijker en energieker (behalve nu door die stomme donkere winter). En ik durf vooruit te kijken. Naar therapie gaan is me zoveel waard geweest. 

Boekenclub

Waar 2020 een verre van sociaal jaar was, werd dat in de loop van 2021 gelukkig beter. Ik ging vaker naar mijn ouders om weer in Groningen met vriendinnen af te spreken én het online contact ging ook weer beter. Ik werd ook weer opener richting hen. Ik weet niet waarom, maar ik had me van alles en iedereen afgesloten vorig. Des te blijer ben ik dat twee van mijn liefste vriendinnen gewoon samen met mij een boekenclub wilden starten. We lezen iedere maand een boek en hebben daar wekelijks contact over. Is een boek uit, dan bespreken we ‘m via Zoom. Zó gezellig en fijn om weer meer momenten met vriendinnen te hebben. 

Spanje 

In het eerste coronajaar en het geboortejaar van de jongens zijn we helemaal nergens geweest. Niet gek natuurlijk, want reizen was toen ook gewoon moeilijker. Er was nog geen echt testbeleid en niemand was gevaccineerd. In juni gingen we naar Spanje, waar mijn vriend zijn ouders en zusje wonen. Het was toen bijna een jaar geleden sinds ze hun kleinkinderen/neefjes hadden gezien. Wat speciaal om dat eindelijk te kunnen doen. Het enige wat ik niet zo tof vond: vliegen met dreumesen. 

Iets meer opdrachten in mijn inbox 

Pfff ja, wat wil je? In 2020 stond alles stil, dus eigenlijk ook mijn (zin om te) werk(en). Nu ik overal weer wat actiever ben, gaat dat gelukkig iets beter. Ik zeg niet dat het heel goed gaat, maar er zit weer vooruitgang in. Meer kan ik niet vragen. 

Iedere maand een week naar opa en oma 

Ik zei het net al: begin 2020 begon ik met vaker naar Groningen rijden. Daar wonen mijn ouders en daar kom ik tot rust. Ik neem de boys mee en worden dan goed verzorgd door opa en oma. Zo goed als iedere maand rijd ik erheen om een weekje te blijven. Iván komt dan thuis tot rust en ik heb meer tijd voor mezelf, vriendinnen en voor werk.

Wát een contrast met vorig jaar. Ik kon toen echt niet vooruit kijken. Ik kon niet delen. Niet praten. Niet lachen. Ik was donker. Alles was donker. En nu is er eindelijk weer licht. Ik geniet van en met de jongens. Ik ben opener. Doe dingen. En voel (goede) dingen. 2021 sluit ik af met een veel lichter gevoel dan 2020 en daar ben ik zó blij mee. Ik hoop dat het jaar voor jullie ook fijn was. Of in ieder geval oké. Want ik snap ook dat met alles wat er gaande is in de wereld, het niet altijd fantastisch is. Voor niemand niet. 

Een gelukkige jaarwisseling en hopelijk tot volgend jaar!