Het wordt je tegenwoordig soms best lastig gemaakt om 100 procent jezelf te zijn. Om authentiek te zijn. En toch schreeuwt alles in ons om het wel te zijn. Onze generatie wil (weer) authentiek durven zijn. Het is heel dubbel. Aan de ene kant hoor je mensen zeggen ‘Wees jezelf!’ en aan de andere kant zijn er ook mensen die fluisteren ‘Maar niet te veel!’. Er is namelijk druk in onze samenleving. Druk om perfect te zijn. Om altijd vrolijk te zijn en om ambitieus te zijn. Maar wat nu als je niet altijd perfect kunt zijn (wie kan dat wel, overigens?), je niet altijd vrolijk bent en soms je ambities even wilt loslaten? Dat moet je toch ook kunnen laten zien aan de buitenwereld? Ik vind in ieder geval van wel.
Ik lees er de laatste tijd steeds meer over. Er wordt langzaamaan weer losgelaten van dat perfecte plaatje en meer aandacht besteed aan dat wat erachter zit. Die perfecte Instagramfilter verdwijnt en het ware plaatje komt af en toe naar voren. Nee, we zijn niet allemaal altijd maar gelukkig. Nee, we hebben het niet 100 procent van de tijd voor elkaar. Ja, we hebben wel eens een break down. Ja, we komen vast te zitten. In een sleur. In onzekerheid. En dat is niet erg, zolang we ook dat negatieve deel van ons leven kunnen delen.
“Authenticity means erasing the gap between what you firmly believe inside and what you reveal to the outside world.”
Soms heb ik het gevoel dat ik me moet verontschuldigen voor wie ik ben. Voor mijn sarcasme, mijn grove grappen en mijn onzekerheid. Maar ik laat me er niet (meer) door tegenhouden. Als je me niet snapt, is dat jammer voor jou. Dan mis je heel veel leuke en vieze grapjes. Offline dan. Online is een ander verhaal. Kan onlogisch klinken, maar ik vind het best logisch. Zie, in mijn offline leven weet iedereen al hoe ik ben. Iedereen die mij kent accepteert mij zoals ik ben, met foute grapjes en al. Nieuwe mensen ontmoet ik uiteraard weleens, maar ik ben heel erg slecht om me anders voor te doen dan ik ben. Maak mij zenuwachtig en ik flap alweer alles eruit. Tadaaa, the real me.
Online authenticiteit
Online is dat toch een ander verhaal.
Online houd ik mezelf nog steeds tegen. Wat opzich niet een heel dom plan is, want niet iedereen hoeft te weten hoe grof ik kan zijn (overigens schijnen onbeschofte grapjes niet bij authenticiteit te horen, haha). En soms vind ik het gewoon lastig. Ik weet niet of je het herkent, maar online zijn mensen tegenwoordig een stuk kritischer dan dat ze offline zijn. Ik vrees een beetje voor kritiek online als ik te veel van mezelf laat zien. Straks doen ze me pijn…
Wie weet komt dat nog. Anderen durven het inmiddels wel en zij worden ondergedompeld in een zee van liefde. Lijkt mij ook wel wat.
We hebben allemaal wel eens een masker op. Maar eigenlijk is dat niet nodig. Heb jij ook behoefte om 100 procent jezelf te zijn? Dan kunnen deze 7 tips jou hier misschien bij helpen. Want opstaan en besluiten: vandaag is de dag dat ik authentiek zijn mag, gaat vaak niet op. Een verandering gebeurt (bijna) nooit van 0 tot 100 procent in één dag.
1 Leer jezelf te accepteren om wie je bent
De eerste en meteen moeilijkste tip. Ik vraag me soms af of ik mezelf ooit écht 100 procent zal accepteren. Soms laat ik mijn mening over mezelf zo afhangen van anderen. Niet slim, maar een simpel automatisme. En ja, soms laat je dan je eigenwaarde afhangen van een ander. Gek eigenlijk, niet?
Gelukkig doe ik dat steeds minder. En hopelijk jij ook. De eerste stap naar volledig jezelf kunnen zijn draait hierom. Als jij niet blij bent met wie je bent, hoe kun je dan ooit laten zien wie je bent. Alleen al aan jezelf?
2 Doe waar jij in gelooft en draag dat uit
Nog zo’n lastige. Waar geloof ik in? Hoe draag ik dat uit? Neem de tijd en bedenk waarvoor jij je leven leidt. Voor wie je wat doet. En waarom. Waarom jij de dingen doet die je doet en hoe. En leer dat uit te dragen en uit te stralen.
Ik ga hiervoor mijn bullet journal gebruiken. Maak het leuk en neem de tijd. Het is niet erg als je niet meteen weer waar jij in gelooft. Denk er eens over na.
3 Gun jezelf de tijd om te ontwikkelen
Je hoeft niet vandaag iets te kunnen of doen. Maar als je het wilt, is het wel zaak om er iets aan te doen. Maar gun jezelf die tijd. Of het nu om persoonlijke ontwikkeling, zakelijke ontwikkeling of iets anders gaat. Ik denk dat als je die tijd neemt, je aan anderen ook beter kunt uitleggen hoe jij bent gekomen tot waar je nu (of dan) bent. En dat draagt dan weer bij aan je authenticiteit. Iedereen bewandelt zijn of haar eigen weg.
4 Doe jezelf niet beter voor dan je bent
Lastig stappenplan dit, niet? Het is heel moeilijk om op kantoor niet toe te geven aan je slechte dag. Je wil immers niet dat iemand ziet dat er iets mis met je is. Misschien doe je dit zelfs wel met je vrienden en lijkt alles voor hen koek en ei, terwijl dat helemaal niet zo is. Eigenlijk zonde, toch?
Ik heb er ook een handje van om lang niet altijd te laten zien wat ik écht voel. Ja, de weg naar authenticiteit is een lange, want pfoe, wat is dat toch moeilijk. Laten zien wat je echt voelt. Wie je echt bent. Vroeger had ik er ook nog eens een handje van om me slimmer voor te doen dan ik was. Want ja, stel je voor dat je toch eens niet de allerslimste was. Ik weet nu: aan nep-slim heb ik niks. Ik haal er nul voordeel uit. Alleen soms een nadeeltje hier en daar. Ik zeg nu soms ook tegen mijn vriend: ik doe soms gewoon domme dingen. En dat kun je accepteren, of niet.
Want ja, ik doe écht domme dingen. En ik zeg domme dingen. Klinkt enorm denigrerend richting mijzelf, maar zo bedoel ik het niet. Het is oprecht waar: ik ben niet de slimste mens van Nederland. Niet van Groningen en omstreken. Waarschijnlijk niet eens in mijn eigen huis. Hoewel… ;-). Maar dat geeft helemaal niet. Ik ken mijn sterktes, mijn krachten en mijn kunnen. Meer hoef ik eigenlijk niet te weten om vooruit te komen. En jij ook niet. Laaang verhaal kort: het maakt niet uit wie of hoe je bent. Laat je echte ik zien en mensen zullen alleen maar meer van je houden.
5 Weet wat jouw normen en waarden zijn
En ga er niet overheen. Doe geen dingen omdat je denkt dat je ze moet doen. Niet online en niet offline. Als jij je hoofd niet op het internet wilt hebben, dan zet je ‘m er niet op. Als je iedereen in een bikini op de foto ziet, dan hoeft dat niet te betekenen dat jij hetzelfde moet doen. Voel jij je prettig bij hoe je bent, maar is dat geen maatje 32/34/36/38? Dan is is dat ook geweldig. Houd in de gaten waar jij je goed bij voelt, bij wat dan ook. Ga je daar overheen? Dat is niet erg, maar neem daarna wel actie om het voor jezelf goed te maken.
6 Tippie van Tony Robbins: durf spontaan te zijn
Volgens Tony Robbins gaan authenticiteit en spontaniteit prima samen. Of eigenlijk: spontaniteit zou zelfs je authenticiteit versterken. Door meer in het moment te leven en dingen impulsief te doen, denk je minder na over wat je zou moeten doen en doe je wat juist voelt.
“You define yourself not only by who you think you are, but who you’re not. And those definitions were usually made 10, 20, 30, 40 years ago. And we rarely upgrade them unless we have an abrupt experience that makes us re-evaluate our lives,” aldus Robbins in een interview met Oprah.
Voordat je spontaan dingen gaat doen, moet je jezelf een paar vragen stellen: wie ben ik vandaag? Waar sta ik voor? Waarom ben ik hier? Wat kan ik geven? Wat kan ik leren? Hoe kan ik groeien? En de belangrijkste vraag: waar wil ik van genieten? Of eigenlijk: waarvoor ben ik op deze aarde gezet op van te genieten?
7 En vooral durf imperfect te zijn
Want ja, de huidige maatschappij is soms zo gericht op perfectie, dat het moeilijk is om niet perfect te zijn. Terwijl niemand van ons perfect is. En we dat eigenlijk allemaal moeten laten zien. Zou de wereld niet veel mooier zijn als je niet alleen de mooie kanten van moederschap durft te laten zien, maar ook de minder mooie kanten? De mooie kanten van het bloggen, maar ook de stomme kanten? En de mooie dingen van een relatie, maar ook de minder mooie dingen?
NIETS en niemand is perfect. We hebben allemaal wel eens ruzie. We hebben allemaal wel eens een huilbui en inzinkingen. Slechte nachten, wallen en chagrijnig zijn, zijn onderdeel van het dagelijks leven. Het werk lukt soms gewoon niet. Je baas is boos op je. Je kat wil niet bij je liggen. En je hebt geen zin om je huis schoon te maken terwijl het de grootste troep ooit is (ahem). Dat geeft allemaal niets. Dat overkomt ons allemaal. En bovendien maken al die dingen wie jij bent. En wie jij wordt. Alleen maar mooi, toch?
Authentiek zijn is een uitdaging
Ik probeer ook authentiek te zijn, maar online doe ik het zeker met mate. Ook omdat ik rekening te houden heb met de privacy van anderen. En als het puur en alleen om mezelf gaat, vind ik het eng om veel te laten zien. Terwijl ik oprecht denk dat het mij én anderen zou helpen.
In het echte leven ben ik niet iemand die zich anders voor kan doen. Ik ben een slechte leugenaar, ik maak domme grapjes in ongemakkelijke situaties en ik word ongemakkelijk van mensen die ik niet mag. Waar ik er echter beter in zou willen zijn is op het werk. Als iets buiten mijn normen en waarden is, dat ik mijn grenzen aangeef. En toch ook online. Ook online zou ik authentieker willen zijn. Laten zien hoe ik er ‘s ochtends om 6.00 uur na een slechte nacht uitzie. Hoe ik me voel na lange dag of slechte werkdag. En hoe ik moeite heb met vooruitkomen. Puur omdat ik het doodeng vind.
En jij? Ben jij authentiek online?
Wat een mooi geschreven artikel zeg. Mooi om op deze manier even bij stil te staan.. Ik denk zeker dat ik online authentiek ben 🙂 Ik vind het juist super belangrijk en ben daar ook bewust mee bezig… Sowieso altijd je authentieke zelf zijn is erg belangrijk!
Ahhh, lief! Dankjewel! 😀 Heel goed dat je er zo bewust mee bezig bent. Zou ik ook meer moeten doen.
Zo’n artikel waarvan je denkt: ‘dit zouden meer mensen moeten lezen’. Dank je voor je fijne bericht, goed begin van de werkweek!
Jeeeuj, wat fijn dat je dat zegt!! Dankjewell!
Ik denk dat ik online wel authentiek ben (en jij ook), maar dat je toch meer weglaat. Soms omdat het niet alleen met jezelf heeft te maken, maar ook met anderen. Dat soort dingen kun je niet zomaar delen. Daarnaast vind ik het makkelijker om in het echt authentiek te zijn. Als iets eenmaal online staat, kan het voor eeuwig rond blijven zwerven en dat maakt het moeilijk om je ziel bloot te leggen denk ik. Je hebt het mooi verwoord in je artikel. Het is iets om over na te denken…
Ja, je hebt gelijk hoor! Het heeft ook met de privacy van anderen te maken. Misschien dat als ik alleen was geweest, ik er al heel anders in had gestaan. En het is idd makkelijker om in het eggie jezelf te zijn. Nu wel iig, vroeger had ik daar best veel moeite mee! En fijn dat je dat vindt, dankjewel!!
Ik zeg het wel vaker, maar ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Ja, iedereen is perfect. Authentiek zijn is denk ik geloven in je eigen perfectie, die bij jou past en niet is opgelegd door of overgenomen van een ander.
Daar. Dat is het. En persoonlijk, na ongeveer 25 jaar online met anderen te socialiseren, misschien wel langer (ik denk dat ik in 1994 online ging) denk ik vaak dat je online persona veel dichter staat bij wie je werkelijk bent dat je offline persona.
Je bent gewoon stiekem een heel beschaafd mens … 😛
Interessante benadering Daenelia! Als je het zo bekijkt is het inderdaad zo: zolang jij gelooft in je eigen kunnen en mogelijkheden, draag je dat ook uit. En grappig dat je jezelf online dichter bij jezelf vindt staan dan offline.
Hahaha, ja zal dat het zijn???
Mooi artikel! En zo de waarheid! Want de maatschappij maakt het zo moeilijk om jezelf te zijn. We hebben er inderdaad allemaal een handjevol van om perfect te lijken en te willen zijn. Nooit een slechte dag, nooit een slecht cijfer. Maar het hoort bij het leven en waarom moet je dat verbergen? Doordat ik hoogsensitief ben is het voor mij lastig om mijn emoties weg te stoppen en als ik een slechte dag heb zal je dat ook snel aan me merken. Soms vind ik dat irritant of genant. Maar dat is wel net wat me mooi maakt. Ik heb het wel eens lastig met mezelf. Ik stel mezelf constant in vraag en als ik iets afwijs of mijn toon iets te ver naar de snauwende kant gaat dan voel ik me slecht. Ik weet dat het weer de verkeerde kant aan het opgaan is, want ik heb al in deze ‘paden’ gestaan. Maar het komt wel goed. Ik vecht dapper door! Je blogpost toont weer eens wat er belangrijk is. Maar de maatschappij en sociale media vooral maken dat niet gemakkelijk. Ik wil ook altijd de positieveling uithangen, vooral als mensen me weer eens gecomplimenteerd hebben op dat optimisme. Maar dan voel ik me rottig als ik weer eens negatief ben geweest. Vooral als het gaat om iets stoms als een treinvertraging. Vorige week vrijdag stond ik twee uur vast in het treinstation door vertragingen en afschaffingen. En toen was ik boos als ik thuiskwam op mezelf (en op de treinmaatschappij ook hoor 😉 ) omdat ik zo geirriteerd en boos was geweest. Maar he, dat is normaal. Zeker op een vrijdagavond als je een hele lesweek erop hebt zitten. En de week daarvoor had ik het positief opgepakt. Maar dat kan niet altijd, en dat moet ik leren accepteren. Ik probeer zo af en toe (niet te vaak) eens een ‘zeur-status’ op facebook of Instagram te gooien om aan te tonen dat we allemaal wel eens geirriteerd zijn en dat dat oke is. Het is goed om positief te zijn en alles vrolijk te willen zien. Maar we mogen in onze happiness-vibes niet vergeten dat niks het hele jaar lang bloeit en happy is. En dat het oke is om pissed, geirriteerd, boos, verdrietig of teleurgesteld te zijn. Of welke negatieve emotie dan ook. Het hoort bij het leven, en ze negeren heeft een averechts effect. Ik heb trouwens toen mijn oma stierf heel vaak een lach opgeplakt bij mijn klasgenoten omdat ik niet wilde tonen dat ik ‘zwak’ was. Maar weet je, net bij dat soort gebeurtenissen is het oke en heel normaal om het moeilijk te hebben. Enkel bij mijn vertrouwenspersoon zwakte die glimlach af en toonde ik mijn ware gevoelens. En ik voelde telkens weer dat dat niet de manier was, want ik gaf mezelf ook de tijd niet om het verdriet op mijn tempo te verwerken en een plaatsje te geven. Gelukkig heeft mijn vertrouwenspersoon me daar ook optijd op gewezen, want god weet hoe het anders zou afgelopen zijn. Want dat hou je nooit vol. In welke situatie dan ook. Let it be, dat is nog het beste van al.
Haha, ik weet dat mijn reactie enorm lang is geworden. Maar ik vind het gewoon een heel interessant onderwerp en zo belangrijk! We staan er veel te weinig bij stil.
Dankjewel voor je enorm uitgebreide reactie Nikita! Ben ik heel erg blij mee. Vind het zo vervelend dat je negativiteit of verdriet soms als een zwakte ziet. Dat is het totaal niet. We hebben allemaal recht op onze slechte momenten, ook in het openbaar. Vooral als je oma overlijdt. En af en toe een negatief berichtje op Instagram maakt je alleen maar echter. En dus mooier! Maar ik snap je gevoel wel. Soms durf je niet aan anderen te laten zien hoe je je voelt. Omdat je bang bent voor hun reactie. Maar uiteindelijk maakt de ander niet uit. Het gaat erom hoe jij je écht voelt. Niet om hoe de ander vindt dat jij je moet voelen. X
Mooi stuk, heb er echt wel even over nagedacht of ik online een andere Vera ben dan offline. Maar ben (gelukkig!) tot de conclusie gekomen dat dat niet zo is. Uiteraard laat ik online andere dingen zien dan offline, soms juist mijn kwetsbare kant, soms juist niet. Of scherm ik dingen af vanwege privacy-redenen. Maar telkens ben ik authentiek en dat vind ik ook belangrijk. Ook bij blogs die ik lees trouwens.
Ah, wat een fijne conclusie! Het is inderdaad niet meer dan logisch dat je niet álles laat zien online. Maar als je ondanks dat dicht bij jezelf blijft is dat alleen maar mooi en knap! en idd, ik houd ook van authentieke & persoonlijke blogs. Blogs die niets uitstralen vind ik ook niet leuk!
Ik probeer zowel online als offline meer mezelf te zijn. Online, op mijn blog, durf ik me zelfs vrij kwetsbaar opstellen ook al weet ik dat er collega’s en vrienden meelezen. Soms spreken mensen me in het dagelijkse leven daar ook op aan. Maar meestal zijn dat positieve of nieuwsgierige reacties, nooit echt negatief.
Gelukkig heb ik er online ook nog nooit problemen mee gehad. Maar ik heb het wel al gezien bij anderen. En dat vind ik jammer, hoe kwetsbaarheid en authenticiteit tegen een persoon kan worden gebruikt.
Wat grappig. Ik lees toch meer van mensen dat ze het makkelijker vinden om online kwetsbaar te zijn dan offline. Knap vind ik dat. En fijn dat je er vooral positieve reacties op krijgt. Dat maakt het allemaal stukken makkelijker. Volgens mij is het ook logischer dat mensen er positief op reageren, maar de angst regeert en die laat je denken (of mij iig) dat er negatieve reacties op komen. Ik vind het zo eng klinken, dat anderen jezelf tegen je kunnen gebruiken. Daarom heb ik er soms nog moeite mee. Maar goed, als je het niet probeert leer je het ook niet…
[…] en als dat niet zo is, je het maar moet faken. Een interessant geschreven stuk van Johanne van ‘A Pinch of Jo’ zette me hier onder andere over aan het denken. Maar ook helaas een stukje uit mijn eigen […]
Prachtig verwoord en heel herkenbaar. Voor mij was het een ontzettend grote stap om mijn blog te beginnen, juist omdat ik heel authentiek wilde zijn op mijn blog. Vooral het omarmen van imperfectie is in mijn beleving ontzettend belangrijk. In het ‘echte’ leven lukt dat steeds meer, maar ik wil ook op mijn blog meer imperfectie en kwetsbaarheid laten zien. Bedankt dat je me aan het denken hebt gezet!
Dankjewel voor je fijne bericht! Super goed dat je naar authenticiteit streeft, ook op je blog. Ik vind het zelf enorm lastig, maar hoop er toch iets van te laten zien. En idd: laten zien dat je niet perfect bent, je leven niet perfect is, is zo belangrijk. Vooral ook op de weg naar zelfacceptatie.
Wat een mooi artikel! Het is iets waar ik zelf ook erg mee bezig ben. En precies zoals je schrijft, online heb je ook met de privacy van anderen te maken. Tegelijkertijd merk ik dat ik mij online soms kwetsbaarder durf op te stellen. Offline merk ik dat ik mij toch afscherm bij sommige mensen. Je geeft in elk geval ook fijne tips voor offline en online!
Lief, dankjewel Madelon! Het is al super goed dat je er zo bewust mee bezig bent. Snap overigens echt wel waarom je je afschermt. Het echte offline leven staat toch dichter bij …
Wauw, heel mooi artikel! Ik kan me in elk van je tips volledig vinden. Het leven wordt een stuk mooier (voor jezelf, maar vaak ook voor mensen om je heen) als je je ware ik durft te laten zien. Bij mij is het juist zo dat mijn blog me heeft geholpen om ook offline meer mezelf te zijn. Inclusief mijn dagelijks klungelige acties (ook bij personen waarbij je dat totaal niet wilt zijn, zoals een “hoger” persoon op werk), onhandige opmerkingen en mijn voorliefde voor andere dingen dan uitgaan. Ik vind die quote van Tony Robbins trouwens ook heel raak. Het is inderdaad zo dat je vaak naar jezelf kijkt zoals je jezelf jaren geleden zag, terwijl je alleen al in 5 jaar tijd soms enorm kunt veranderen. Best handig eigenlijk om dat beeld van jezelf eens in de zoveel tijd te updaten 🙂
Mooi stuk heb je geschreven! Op mijn blog schrijf ik persoonlijk, maar daarom niet helemaal autentiek. Ik ben onlangs met de neus op de feiten gedrukt en ben hierdoor bewuster bezig met wat ik doe online, maar ook offline.
Wat een prachtige blog. Deze had ik net nodig! Thanks Jo, hij komt als geroepen 🙂 Ik ga nu even door een wat mindere periode, dus daarom wil ik mezelf niet beter en vrolijker voordoen dan ik ben, en gun ik mezelf even een instagram- en blogpauze. Ik kan wel door blijven gaan, maarja, wat zouden mensen dan vinden van mijn zielige en sombere geleuter? Terwijl het eigenlijk gewoon bij het leven hoort. Zoals jij benoemt, er is zo’n druk om altijd vrolijk en perfect te zijn dat het soms gewoon teveel wordt. En het is heel herkenbaar wat je zegt, over dat het moeilijk is om jezelf toch voor de volle 100% te accepteren. Ik vind dat ook moeilijk. Maar hé, ik vind sarcastische grappen juist leuk, dus je hoeft je voor mij niet te schamen! Is toch fijn dat je gewoon jezelf bent op dat gebied? 🙂 Lekker zo doorgaan. Bedankt voor je fijne tips. Hier heb ik op dit moment veel aan!