Why letting go is the best thing for you

[:nl]Waarom loslaten het beste is dat je kunt doen[:en]Why letting go is the best thing for you[:]

[:nl]Terugkijken, blijven steken in het verleden. Doe jij dat weleens?  Als ik terugdenk aan alles wat er in mijn leven is gebeurd (zo spannend is het overigens allemaal niet), merk ik dat ik dat niet meer doe. Eindelijk. Ja, ik denk wel eens ‘ohja, zo was dat toen’, zonder woede, zonder haat, zonder verdriet. Ik heb nergens spijt van, ik koester geen wrok en alles uit mijn verleden heeft mij gevormd tot wie ik nu ben.

Natuurlijk is het weleens goed om te reflecteren. Om even stil te staan bij het verleden. Maar erin vast blijven zitten niet. Vastzitten betekent namelijk dat je niet vooruitkomt. En we zijn met zijn allen nog hartstikke jong, we hebben nog zoveel om te leren, te zien en te doen. Daarom vind ik het  belangrijk om juist vooruit te kijken. Behalve als het om tv-series gaat, want die waren vroeger geweldig natuurlijk.

Makkelijker gezegd dan gedaan

En dat is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral niet als jou iets is overkomen, waar je helemaal niet klaar voor was. Op dit moment zat je niet te wachten, maar het is toch gebeurd. En nu? Natuurlijk heb ik die momenten ook vaak genoeg gehad. En vroeg ik me af hoe ik hier in hemelsnaam overheen kwam. En of ik ooit stappen vooruit kon nemen.

Ik denk dat het vooral gaat om accepteren. Je moet accepteren dat je je nu in deze situatie bevindt, maar dat het beter wordt. Op een dag wordt je wakker en weet je dat alles wat je toen voelde weg is. En hoe moeilijk het ook is, het is belangrijk dat je je dat meteen beseft: alles wordt beter.

Heb daarom ook geen spijt van dingen die je hebt meegemaakt in je leven. Alles keuzes die je hebt gemaakt of hebt moeten maken, hebben jou gebracht waar je nu bent. En zelfs dan: misschien als je nu nog steeds niet bent waar je wilt zijn. Je werkt eraan. En daar gaat het om.

Koester geen wrok

Koester geen wrok, want dat houdt je alleen maar tegen. Ik heb dat ooit heel even gedaan en ik werd er niet gelukkiger op. Ik haalde niets uit die wrok, dus waarom houden? Ga er maar vanuit dat jij nu beter af bent. Want dikke kans dat dat zo is. Ik geloof ook echt in het ‘what’s meant to be, will be’-principe, en dat gaat wat mij betreft andersom ook op.

Het is bij mij geen bewust proces geweest. Op een gegeven moment besefte ik hoe veel ik me liet tegenhouden door herinneringen uit het verleden. Terwijl ik nu veel sterker ben dan ik was. Terwijl die mensen of die dingen waar ik mij door liet tegenhouden allang niets meer voor me zijn. Dat klinkt misschien hard, maar geloof me, soms is dat nodig. Nogmaals: het is moeilijk. Loslaten gebeurt niet van de ene op de andere dag. Maar het gebeurt wel. Bij sommigen binnen een maand, bij anderen na zes maanden. Het maakt ook niet uit hoe lang het duurt, maar zorg er wel voor dat je uiteindelijk loslaat en vooruitgaat. Ok?

Kun jij makkelijk loslaten?

Wist je wel dat ik ook op Pinterest, Facebook, en Instagram zit?[:en]Looking back at your past and getting stuck because of it. Does that ever happen to you? When I think back to all the things that happened in my life (not as exciting as it sounds), I am finally noticing it: I don’t do it anymore. Finally. Yes, I can think ‘ah yes, it was like that’, but without feeling, without hate, without sadness. I don’t regret anything, I don’t hold a grudge because whatever happened in my life has made me who I am today.

Of course, it’s good to have your moments. To think about the past and everything and everyone in it. But don’t get sucked into it. Don’t get stuck. Because getting stuck means you’re not going forward. And we’re all still young, people! We have so much to learn, to see, and to do. That’s why it’s so important to look forward. Except for when it’s about tv-shows because that stuff was awesome.

Easier said than done

I know what I’m saying is easier said than done. Especially when it’s about something that’s happened to you, without your approval. A moment you weren’t expecting or even wanted, but still happened. What do you do? I’ve had those moments too. And every time I thought: how am I going to get over this? How will I move forward? There have been times (not a lot, mind you, I’m lucky) where I really wondered if I could ever take a step forward again.

I think it’s mostly about acceptance. About accepting the fact that you’re in this situation now, but that it will get better. That one day you will wake up and know that every horrible feeling you had then, will be gone. And no matter how hard it is to let go, it’s important that you realize that everything will get better.

Don’t regret anything. Whatever happened to you, happened for a reason. All the choices you’ve made or have had to make brought you to where you are now. Even when you’re not where you want to be now, you’re working on it. And that’s what it’s about.

Don’t hold a grudge

Don’t hold a grudge, because it will only hold you back. I did it once, holding a grudge. And it didn’t make me happier. I got nothing out of it, so why keep doing it. Assume that you’re better of without. Because there’s a big chance that it’s true. I really do believe in the ‘what’s meant to be, will be’-principle. And as far as I’m concerned it goes the other way around too.

This hasn’t been a conscious process for me. At some point, I just realized how much memories of the past held me back. While I am much stronger now. While all the things that held me back, are nothing to me now. That sounds hard, but trust me, sometimes it’s necessary. Again: it’s hard. Letting go doesn’t just happen from one day to the other. But it does happen. Some people can get it done within a month, others after six months. It doesn’t matter how long it takes, just make sure you let go and move forward. Ok?

Can you let go of things easily?

 

Did you know that I’m on Pinterest, Facebook, and Instagram too?[:]

Article by Johanne

Hi, ik ben Johanne! Ik ben 35 jaar en moeder van een eeneiige tweeling. Axel en James zijn mijn licht en leven, maar ik ben natuurlijk meer dan alleen mama: ik hou van werken, bloggen, lezen, schrijven en heel af en toe sociaal doen. Hoe hou ik al die ballen in de lucht? Vaker niet dan wel, maar hey, soms gaat het ook goed!

This Article Has 31 Comments
  1. Romy schreef:

    Wat een mooi artikel en helemaal waar! Je hebt er niets aan om spijt te hebben van wat je hebt gedaan of om nare herinneringen te blijven ‘koesteren’ (bewust of onbewust). En eigenlijk heb je gelijk: de mensen wiens opmerkingen of gedrag je al die jaren onthoudt, maken op dat moment vaak al niet eens meer onderdeel uit van je leven. Dus let it go, let it go 😉

  2. Loes schreef:

    Heel mooi artikel dit. Ik moet zeggen dat ik niet zo goed ben in loslaten. Ik denk makkelijk terug aan ongemakkelijke of vervelende momenten en kan er dan achteraf zelfs nog over tobben, ook al kan ik er niets meer aan doen. Maar je hebt wel gelijk: je hebt er niks aan en maakt het jezelf onnodig moeilijk. Fijn dat je hier een artikel aan wijdt!

    • Johanne schreef:

      Dankjewel Loes! Loslaten is ook supermoeilijk! Soms is het ook goed om er heel even bewust mee bezig te zijn, zodat je het daarna iig iets meer kunt loslaten.

  3. Kleine dingen heb ik niet zo’n moeite mee, maar de grote dingen. Ik kan heel lang een wrok koesteren voordat ik doorheb dat ik de enige ben die er last van heeft. Nu ik volwassen ben, kan ik wel steeds beter relativeren.

    Er is vorig jaar iets heel naars gebeurd, en daarvan merken we nu nog de gevolgen. Als het probleem toen op tijd was herkend, dan had het misschien voorkomen kunnen worden. Ik ben daar heel boos om geweest, maar ik heb de boosheid al snel losgelaten, omdat het de huidige situatie niet kan veranderen. Op moeilijke momenten komt het nog wel naar boven borrelen en dan doet het me nog wel heel veel verdriet.

    • Johanne schreef:

      Klinkt als een hele lastige situatie Annika. Niet alles situaties zijn makkelijk los te laten. Ben blij dat je niet meer boos bent, maar snap heel goed dat het af en toe nog bij je binnendringt.

  4. Felicia schreef:

    I know that letting go is hard! I wrote a post about letting go of it too. But it’s something that we all have to do to move on in life!

  5. Jem schreef:

    A very thought provoking post that I have recently had to ponder about in the last few weeks so great timing!

  6. Marsha schreef:

    Mooi stukje heb je geschreven! Ik vind het echt super moeilijk om los te laten. Ik probeer het me echt aan te leren maar dat is makkelijk gezegd dan gedaan.

  7. I definitely think it takes time to get past certain things, but once we do, it can really take a burden away from us and we are happier.

  8. Lodi schreef:

    Ik heb me ook altijd erg laten tegenhouden door dingen uit het verleden. Dat ik iets niet durfde omdat dat eerder ook mis was gegaan. Daar tegen over staat dat ik ben opgevoed met een vader die altijd zei ‘ je kan beter spijt hebben van de dingen die je hebt gedaan, dan later zeggen ‘had ik maar”. En dat probeer ik dan eigenlijk ook wel een beetje. Mooi stuk trouwens!

  9. Nicole Orriëns schreef:

    Nee helemaal niet! Ik vind dat heel erg lastig. Maar de theorie ken ik wel. Nu de praktijk nog…

  10. Tine schreef:

    Mooi, en ik kan me er helemaal in vinden. Alles gebeurt met een reden, denk ik wel eens. Het is soms alleen even zoeken om de reden te vinden wanneer er iets negatiefs voorvalt 😉

  11. Anne schreef:

    Loslaten is een proces, waarbij het proces soms belangrijker is dan het loslaten zelf. Anderhalf jaar geleden stond mijn wereld op zijn kop, letterlijk, toen ik op de fiets aangereden werd door een auto. In het begin kon ik alleen maar denken: ‘Waarom is mij dit overkomen? Ik let altijd op, waarom niet iemand die onvoorzichtig is?’ Ook was er boosheid, op de bestuurder die mij had aangereden. En natuurlijk moest ik ook nog zien om te gaan met het feit dat ik ineens een aantal dingen niet meer kon. Van het gebruiken van mijn rechterhand, tot fronsen of lachen vanwege de littekens in mijn gezicht. Al die tijd heb ik moeten leren loslaten. Steeds opnieuw. En steeds als ik iets had losgelaten kwam er wel weer iets anders om de hoek: toch nog een whiplash erbij, baan kwijt omdat ze er geen vertrouwen in hebben, één operatie is niet voldoende om de boel te herstellen in mijn gezicht. Anderhalf jaar verder is het nog steeds niet afgelopen, maar sta ik wel heel anders in het leven. Loslaten is nog steeds een proces dat in fases gaat. Maar de kleine dingen heb ik helemaal losgelaten. Wat kan mij het huishouden schelen, of de boodschappen? Dan bestellen we toch. En kan ik niet mee naar een feestje, omdat ik te veel pijn heb? Jammer dan, volgende week is er vast wel een ander feest. Beetje lang verhaal, maar alles wat ik ermee bedoel te zeggen is dat ik het helemaal met je eens ben: loslaten laat je groeien en maakt je sterker.

  12. Wendy schreef:

    IK ben daar heel goed in. Done is done. Achteromkijken heeft geen zin.

  13. Mooi artikel. Wat Wendy hierboven zegt. Gedaan is gedaan. Al ben ik wel eens nostalgisch. Ben ook al 40+.

  14. Judith schreef:

    Ik heb ADHD, dan blijf je minder lang met dingen zitten. Ik kan dus iets heel makkelijk loslaten. Maar ik moet wel zeggen dat het ook gaat bijvoorbeeld voor vriendschappen. Gaat er te vaak te veel iets fout dan lig ik er werkelijk geen nacht van wakker dat ik die persoon nooit meer zie

    • Johanne schreef:

      Ohja, dat herken ik ook wel Judith. Met vriendschappen. Weet alleen niet waar dat bij mij vandaan komt weet ik alleen niet. Wist niet dat dit ook bij adhd ‘hoorde’.

  15. Thomas schreef:

    Mooi geschreven artikel. Veel dingen kan ik wel makkelijk loslaten, als iets vervelends gebeurd is kun je er toch niets meer aan veranderen en moet je gewoon kijken hoe je er het beste van kunt maken. Blik vooruit en gaan!

  16. Voorheen keek ik heel veel terug naar het verleden. Tegenwoordig kijk ik alleen maar met angst naar de toekomst. Afstuderen, werk zoeken, of toch niet? Pfff

    • Johanne schreef:

      Ooh, niet bang zijn voor de toekomst hoor! Keuzes maken is ook eng, maar wat je ook doet: het komt wel goed. En zo niet, dan ga je alsnog de andere kant op. Succes! Hoop dat je er snel uit komt.

  17. Shirley schreef:

    Ik vind loslaten soms best moeilijk. Ik ben ook best nostalgisch aangelegd, dis terugkijken doe ik sowieso. Ik merk wel dat ik steeds iets beter wordt in loslaten en ik koester zelden wrok voor iemand.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *