Wist je dat? 6 originele feitjes over tweelingzwangerschappen

Toen ik hoorde dat ik zwanger was van een tweeling wist ik eigenlijk niets van tweelingzwangerschappen. Ja, dat je een eeneiige of twee-eiige tweeling kon krijgen en dat dat laatste dan ook een jongen-meisje combo kon zijn. Maar verder leerde ik alles tijdens mijn zwangerschap. Mijn zwangerschap was natuurlijk niet de makkelijkste, met een gedeelde placenta en gedeeld vruchtzakje (maar mét tussenschot!). Dat is dan ook de reden dat Axel en James al met 32 weken ter wereld kwamen. Graag deel ik alle interessante kennis die ik tijdens mijn zwangerschap opdeed over wat je kunt verwachten (en/of hopelijk helemaal niet) als je zwanger bent van een tweeling. 

De meeste tweelingen worden voor de 37 weken geboren

En daarbij maakt het eigenlijk niet uit of ze een- of twee-eiig zijn. Een tweelingzwangerschap is zwaar en gaat gepaard met een verhoogd risico op van alles. Dat kunnen hele kleine dingen zijn (zoals bekkenpijn, om dat maar even klein te noemen), maar ook zwangerschapsdiabetes, TAPS, TTS en vroeggeboorte. 37 weken blijkt de ideale termijn voor tweelingen te zijn om het risico op doodgeboorte te verkleinen. Dat klinkt heel heftig en dat is het ook. Maar uit onderzoek blijkt dat een week langer wachten leidt tot een licht verhoogd risico op doodgeboorte. En dat is natuurlijk niet per se iets om te vrezen, dat licht verhoogde risico, maar wel de reden dat veel tweelingen (60 procent) al voor de 38 weken komen. Plus, tweelingen besluiten vaak zelf om al iets eerder te komen. 

Vanishing twin syndrome

Ik weet nog dat ik in de kappersstoel zat en mijn kapster vertelde dat zij er ook eentje van een tweeling was, maar dat haar broertje of zusje al heel vroeg in de zwangerschap was overleden. Het vanishing gedeelte zit hem erin dat de embryo ‘gewoon’ verdwijnt en het in sommige gevallen (bij vrouwen die pas laat een echo krijgen, bijvoorbeeld) lijkt alsof ze altijd al zwanger is geweest van één kindje. Dat gebeurt tegenwoordig niet zo vaak meer, omdat er steeds vaker vroege echo’s zijn. Het vanishing twin syndrome komt vooral voor in het eerste trimester van de zwangerschap. 

Een twee-eiige tweelingzwangerschap is erfelijk, een eeneiige niet 

Veel mensen vragen aan mij: heb je tweelingen in de familie? Ja, mijn moeder is er eentje van een tweeling. Maar zij zijn twee-eiig. Dat is inderdaad erfelijk, maar eeneiige tweelingen komen niet door erfelijkheid. Er wordt nog volop onderzocht hoe identieke tweelingen ontstaan, maar tot nu toe gooit men het op toeval. 

De eerste namen van je baby’s zijn baby A en baby B

En je raakt eraan gehecht ook nog. Axel (baby A) en James (baby B) hebben eigenlijk nog tot het einde van mijn zwangerschap A en B geheten, simpelweg omdat we nog geen naam hadden. Dus we lieten het maar zo. Overzichtelijk en makkelijk. Want de reden dat ze zo heten, is dat gynaecologen en echoscopisten op de echo’s duidelijk onderscheid kunnen maken. Zo weten ze wie waar ligt, hoe groot ieder baby’tje is en wiens doppler ze afnemen. 

Vanaf je dertigste neemt de kans op een tweelingzwangerschap toe 

Licht, natuurlijk. Het is niet zo dat als je eenmaal de dertig aantikt, dat je ineens 50 procent meer kans hebt op een tweeling. Maar feit is wel dat je naarmate je ouder wordt, meer kans hebt op een tweeling. 

Je hebt drie verschillende soorten eeneiige tweelingzwangerschappen 

Dit is een ingewikkelde om uit te leggen, so bear with me. splits de bevruchte eicel zich al vroeg in de zwangerschap, dan heeft iedere baby een eigen placenta en vruchtzakje, net als bij een twee-eiige tweeling. Vindt de splitsing van de eicel later plaats, dan delen tweelingen de placenta, maar hebben ze een eigen vruchtzakje. Dit heten monochoriale-diamnotische tweelingen. Deelt de tweeling ook de vruchtzak, ofwel is er geen tussenschot, dan is het een monochoriale-monoamniotische tweeling. 

Axel en James zijn dus een monochoriale-diamnotische tweeling. In principe dus de tweede risicovolste eeneiige zwangerschap. James had een bloedvat minder van de placenta naar zijn lijfje lopen. Normaal zijn het er drie, hij had er twee (geloof ik) en dat zorgde lange tijd niet voor problemen, tot de 30 weken. Hij stopte met groeien en het risico op TTS nam ook toe want zijn bloedtoevoer liep terug. Uiteindelijk hebben we gelukkig niet met TTS te maken gehad of met andere ernstige complicaties (in ieder geval niet bij de geboorte) en kwamen ze met 32 weken, zo goed als ze konden zijn, ter wereld. 

Nou, ik hoop dat het interessante feiten waren! Een tweelingzwangerschap is natuurlijk heel erg mooi en speciaal, maar gaat simpelweg (en helaas) gepaard met meer risico’s dan een eenlingzwangerschap.