Help, ik ben zwanger van een tweeling: de eerste-schrik-survivalgids

Ben ik zwanger van een tweeling? Echt? Een van de eerste, vele (niet originele) gedachten in mijn hoofd toen ik er na de echo (bij 6,5 week) achter kwam dat er niet één, maar twee baby’s in mijn buik zaten. Hoe dan? Hoe gaan we dit doen? Dit kunnen we niet betalen. We hebben geen ruimte. Ik kan dit niet. Wij kunnen dit niet. Wij kunnen dit wel. Jeetje, wat wordt het spannend. Een greep uit de gedachten die erna volgden. Kun je zelf al heel vroeg weten dat je zwanger bent van een tweeling? Of moet je daarvoor echt naar de verloskundige? 

Natuurlijk moet je naar de verloskundige om zeker te weten dat je zwanger bent van een tweeling, maar er zijn signalen die erop kunnen wijzen dat je niet twee baby’s in je buik hebt. Zo kun je al heel vroeg een zwangerschapstest in handen hebben (had ik!) en je kunt sneller (vaker) moe zijn en al heel snel misselijkheid ervaren. Dat had ik pas wat later en waarschijnlijk niet veel heftiger dan vrouwen die zwanger zijn van een eenling. Maar ik denk eerlijk gezegd dat als ik zwanger was van een kindje, ik helemaal niet misselijk was geweest.

Ook schijnt het zo te zijn dat je innestelingsbloeding iets heftiger kan zijn (had ik wel last écht last van. Dat was enorm schrikken). Omdat er bij een tweeling meestal sprake is van een dubbele innesteling, kun je meer bloeden. Maar dat hoeft uiteraard niet. 

Punt blijft wel: je komt er pas achter als je je eerst echo krijgt. Misschien ben je er tegen die tijd toch een beetje op voorbereid, of het is alsnog schrikken. Hoe dan ook, het komt goed. En daar heb je nog een paar maanden de tijd voor om achter te komen. Maak je je toch een beetje zorgen over je toekomst? Dit zijn een paar tips om de eerste schrik te overkomen.

Praat erover met je partner (en familie of vrienden) 

Dat is toch echt stap 1. Praat met elkaar over hoe je je voelt. Over verwachtingen. Over de toekomst. Praten helpt je accepteren en het te omarmen. Want echt: een tweeling is niet zo eng of spannend als je denkt. Op het begin natuurlijk wel (vooral als ze te vroeg geboren worden) en iets met slaaptekort, maar het is zo’n fantastisch geschenk om twee van die ukkies te hebben. Zeg ik nu hoor. Het heeft bij mij even moeten duren voordat ik dat zo voelde, maar wij hebben natuurlijk een ontiegelijk zwaar 2020 gehad. En dan heb ik het niet over corrie. 

Accepteer het eerst voordat je iets doet 

Voordat je allerlei dingen in je hoofd haalt: zorg echt dat je die rust vindt om verder te gaan. Rust in je hoofd maakt de komende paar maanden zo veel makkelijker. Dat beloof ik. Je gaat namelijk nog allerlei dingen tegenkomen (pijntjes bijvoorbeeld, of onzekerheden) die je op de proef gaan stellen en dan is een zen-houding (of semi-zen minstens) wel fijn. 

Maak een lijstje van alle dingen die je de komende maanden kunt verwachten

Creëer overzicht. Als je weet dat je bijvoorbeeld om de twee weken naar het ziekenhuis moet, houd daar een overzicht van bij. Dat is fijn. Weet wanneer je je bloedsuikers moet laten testen, wanneer je bloed moet prikken, wat je straks bij de bevalling kunt verwachten. Bij mij was bijvoorbeeld al vanaf het begin duidelijk dat ik niet langer dan 36 weken zwanger zou zijn. En dat de kans op een keizersnede er groot was. En die kennis heeft mij enorm veel rust gegeven. Niet dat ik het tot de 36 weken heb gehaald, maar de theoretische kennis hielp. En op het moment dat het echt een semi-spoedkeizersnede werd, was ik daar totaal op voorbereid en klaar voor. 

Ga uit van meer ziekenhuisbezoeken dan normaal 

Wat ik al zei: je gaat ongetwijfeld flink wat controles in het ziekenhuis tegemoet, want een tweelingzwangerschap gaat via de gynaecoloog. Afhankelijk van je soort tweelingzwangerschap natuurlijk. Een twee-eiige tweelingzwangerschap is veel minder risicovol dan een eeneiige (waarin je nog onderscheid kunt maken tussen de iets minder gevaarlijke met twee zakjes en de gevaarlijkste met één zakje). Stel je bent – net als ik was – zwanger van een eeneiige tweeling met ieder een eigen vruchtzakje (maar met één placenta) dan kun je tweewekelijkse controles verwachten en op het eind zelfs wekelijkse controles. Dan heb je ook nog de test voor zwangerschapsdiabetes en het bloedprikken. De 20-wekenecho duurt twee keer zo lang dan bij een eenlingzwangerschap. Et cetera, et cetera. Rekening mee houden dus! 😄

Probeer je partner zo veel mogelijk bij het proces te betrekken (samen sta je sterker!)

Ik vond het heel erg fijn dat mijn ouders bijna overal bij konden zijn, maar ik heb er wel spijt van dat ik mijn vriend niet meer heb betrokken bij het proces. Ik liet hem altijd vrij om te kiezen en hij was bang dat hij z’n werk niet kon missen, dus ging hij vaak daarheen in plaats van met mij mee. Dat vind ik nu heel jammer (en hij ook) omdat hij zo weinig mee kreeg van het belangrijke proces dat gaande was. En natuurlijk was hij bij de geslachtsonthulling enzo, maar toch. Samen sta je echt sterker en achteraf gezien heb ik dat wel gemist. 

Je hoeft echt niet nú alles al in huis te halen

Ik wilde eerst wachten tot de 20-wekenecho en de uitslag van de NIPT, tot ik verder durfde te kijken. Zwanger zijn van een tweeling is niet niks en brengt gewoon risico’s met zich mee (vaak dan – kan het helaas niet mooier maken dan het is). Dan is het wel fijn om te weten dat in ieder geval lichamelijk alles goed zit, voor je dingen gaat aanschaffen. Ik heb misschien nét iets te lang gewacht met inkopen doen, want ik kon bijna niet meer lopen, zo bol was ik. Dus ik zou rond de 20 weken beginnen en dan lekker rustig opbouwen. Mijn vriend heeft uiteindelijk de matrassen voor in de ledikanten pas gekocht toen ik al in het ziekenhuis lag. Maar goed, wij wisten dat de jongens de eerste weken in het ziekenhuis zouden blijven, dus daar zat ook niet per se haast achter. 

Je kindjes slapen de eerste paar maanden vast bij jou/julle io de kamer en kunnen later echt wel voor langere tijd samen in een eigen kamer (als er plaats is voor een, dan is dat er ook voor 2 – meestal). En ja, dat zeg ik nu alvast, zodat je je niet druk maakt om ruimtegebrek. Het komt echt wel goed. En zo niet, dan blijft eentje (of allebei, als je dat liever hebt) toch iets langer bij jou/jullie in de kamer slapen? Hier vind je wel een weg in. 

Ja, een tweeling is duurder, maar niet altijd 

Bepaalde items kun je heel makkelijk tweedehands kopen en ik vind ook dat je dat moet doen (niks moet, maar wel: luister naar mij!). Een tweelingwagen kopen is zo ongeveer het allerduurste wat er is, tenzij je hem tweedehands koopt. Die van ons hebben we ook tweedehands op de kop weten te tikken ik kan je vertellen: dat scheelde een hoop. Het is niet de meest conventionele wagen (groter dan normaal en onhandig), maar wat hebben we het ding veel gebruikt. Onze tweeling-voedingskussen heb ik ook tweedehands gekocht en was in prima staat. Ledikanten kun je ook tweedehands kopen (matrassen zou ik niet doen), net als commodes, boxen en maxi cosi’s. Niet alles hoeft nieuw te zijn als je daar geen geld aan wil of kunt uitgeven.

Mijn beste vriendin zei ooit tegen mij dat het leven je geeft wat je aankunt en daar geloof ik nog steeds in. Ondanks alle prutzooi in 2020. Ik ben er nog niet sterker uitgekomen, maar weet zeker dat ik dat straks wel ben. Je kunt het aan: de tweelingzwangerschap én het tweelingmoederschap. Roei met de riemen die je hebt, stel verwachtingen bij en leef in het moment. Dan komt het uiteindelijk wel goed. Succes!